Πολλές φορές κοιτώντας τα σπίτια έχω την αίσθηση ότι κοιτάζω ανθρώπινα πρόσωπα.
Τα παράθυρα μου θυμίζουν μάτια και οι πόρτες στόματα, άλλοτε ανοιχτά, άλλοτε κλειστά, άλλοτε φλύαρα και άλλοτε να σιωπούν...
Αυτή η ακουαρέλα είναι αφιερωμένη στη
Μέριλ και στις λέξεις της, τις καθόλου φλύαρες μα τόσο ουσιαστικές...
Very often when I look at the houses I see faces... I have the feelling that windows are eyes and doors are mouths...
The title here is "The cry of sillence", there is nothing more to say I think...
Size: 36 x 48 cm / Montval 300 grm
