Εμένα μου ταιριάζει πολύ ο τίτλος. Ήδη έχω μπει μέσα στον πίνακα, κάθομαι στην άκρη του βράχου,μακριά από κάθε είδους τεχνητό ήχο, γύρω μου μόνο τα ακούσματα της φύσης, και αγναντεύω! Υπέροχο το απόγευμα, γαλήνιο, νοσταλγικό. Καλό σ-κ καλή μου Mαριέλα!
Μου αρέσει τόσο πολύ ο τρόπος που ζωγραφίζεις μα τόσο πολύ... Φεύγω για μερικές μέρες για το χωριουδάκι μου,το ησυχαστήριο μου.Αν ήσουν εκεί η ΄΄εμπνευση σου θα μεγαλουργούσε το ξέρω.Ισως κάποτε καταφέρουμενα να βρεθούμε εκει,να περιδιαβούμε το βουναλάκι με τις καστανιές να βουτηξουμε τα πόδια μας στα νερά του Νέστου. Καλό βράδυ να έχεις Μαριέλα μου.
Κωνσταντίνε, πράγματι αυτό το έργο είναι περισσότερο κυβιστικό από άλλα... Ίσως γιατί αυτό που με τράβηξε σ'αυτό το τοπίο ήταν οι φόρμες των βράχων. Αλλά... γιατί αταίριαστος ο τίτλος; εμένα μου δημιουργεί μια απίστευτη ησυχία!!
14 σχόλια:
ένα απόγευμα στα κατσάβραχα γίνεται και ήσυχο και όμορφο με τις πινελιές σου
Aπόγευμα ειρηνικό, σκαρφαλωμένο σε κατσάβραχα, ησυχάζει ....
Έλα να πιούμε καφέ Μαριελα...
Σαν το σημερινό.. :)
Εχει κάτι το γεωμετρικό που πολύ μου αρέσει...!
Αλλά και ο τίτλος έχει κάτι το υπέροχα αταίριαστο...!
Εμένα μου ταιριάζει πολύ ο τίτλος.
Ήδη έχω μπει μέσα στον πίνακα, κάθομαι στην άκρη του βράχου,μακριά από κάθε είδους τεχνητό ήχο, γύρω μου μόνο τα ακούσματα της φύσης, και αγναντεύω!
Υπέροχο το απόγευμα,
γαλήνιο, νοσταλγικό.
Καλό σ-κ καλή μου Mαριέλα!
Μου αρέσει τόσο πολύ ο τρόπος που ζωγραφίζεις μα τόσο πολύ...
Φεύγω για μερικές μέρες για το χωριουδάκι μου,το ησυχαστήριο μου.Αν ήσουν εκεί η ΄΄εμπνευση σου θα μεγαλουργούσε το ξέρω.Ισως κάποτε καταφέρουμενα να βρεθούμε εκει,να περιδιαβούμε το βουναλάκι με τις καστανιές να βουτηξουμε τα πόδια μας στα νερά του Νέστου.
Καλό βράδυ να έχεις Μαριέλα μου.
Καλημέρα.
Εκανα μιά γρήγορη βόλτα εδώ, πρώτη φορά στο "σπιτικό" σου και το βρήκα υπέροχο
Να είσαι καλά
Σ'ευχαριστώ Ηλιογράφε...
Να τον πιούμε τον καφέ meril, όποτε θέλεις...
Μαρία, με διαφορά 2 ημερών και πάλι ήσυχο είναι το απόγευμα!
Κωνσταντίνε, πράγματι αυτό το έργο είναι περισσότερο κυβιστικό από άλλα... Ίσως γιατί αυτό που με τράβηξε σ'αυτό το τοπίο ήταν οι φόρμες των βράχων.
Αλλά... γιατί αταίριαστος ο τίτλος; εμένα μου δημιουργεί μια απίστευτη ησυχία!!
Ομπρελίτσα, καλο ΣΚ και σε σένα, ελπίζω να μπορέσεις να ξεφύγεις και στην πραγματικότητα και όχι μόνο μέσα από τον πίνακα...
Δρομάκι, σ'ευχαριστώ πολύ πολύ
καλά να περάσεις (που είμαι σίγουρη γι αυτό)
Αλέξη, καλώς ήρθες στο "σπιτικό" μου, σ'ευχαριστώ πολύ!
Δημοσίευση σχολίου