Ενας υπέροχος πίνακας που εκτός των χρωμάτων κρύβει και μια μεγάλη αλήθεια. Το ΨΕΜΑ είναι που κυριαρχεί στην ζωή μας. Δεν ξέρω γιατί οι περισσότεροι επιλέγουν το ψέμα. Οποτε ο Πινόκιο είναι πάντα διαχρονικός.
Καλη Χρονια ,εστω και καθυστερημενα!Ωραια τα χρωματα,ωραιο το θεμα,αλλα γιατι αυτη την τοσο γλυκεια και τρυφερη μορφη του Πινοκιο,το παραμυθι την εχει συνυφασμενη με το Ψεμμα;Αυτη ηταν παντα και η απορια του γιου μου οταν ηταν μικρος!Και οπως παντα απολαμβανω την φανταστικη μουσικη σου!
Μάριε, σαν τα χιόνια! Σ΄ευχαριστώ! Ο πίνακας δίνει και την άλλη πλευρά, εκείνη της αλήθειας... άρα έχουμε πάντα την επιλογή! Κι εγώ -θέλω να- πιστεύω πως θα κάνουμε τη σωστή επιλογή!
Οδοιπόρε - ποιητή... όχι δεν είναι οθόνη! είναι ένα πρόσωπο ζωντανό που τον κοιτάζει πίσω από ένα τζάμι... Αν το δεις έτσι θα διαπιστώσεις ότι σου δίνονται και άλλες εκδοχές ή εναλλακτικές...! Σ'ευχαριστώ - Φιλάκια
Μου άρεσε πολύ αυτό το έργο σου... Τα διαφορετικά επίπεδα που δημιουργεί το τζάμι, το μελαγχολικό βλέμμα της κοπέλας, η συνομιλία με το ξύλινο παιχνίδι... Πολύ συγκινητικό! Το βασικό υλικό είναι παστέλ (αν το αποκαλύπτεις βέβαια!)
Λοιπόν... …μου αρέσει πολύ τα χρώματα που χρησιμοποίησες για να συμπληρώσεις την ασπρόμαυρη φωτογραφία …μου αρέσει απίστευτα η προοπτική που έδωσες, στην συγκεκριμένη φωτογραφία... …μου αρέσει που δεν είναι στατικό σχέδιο και εκφράζει πολλά ερωτηματικά
Ένιωσα ότι συμπλήρωσες κατάλληλα τον άψυχο κόσμο του Πινόκιο, τοποθετώντας ένα πρόσωπο που μίλα με τα μάτια του. Και ξέρεις το ερώτημα που θέτεις μπορεί να είναι δύσκολο να το απαντήσει κάποιος, μα μέσα από τον πίνακα σου απλοποιείτε… και δείχνει πιο απλό…
Αληθινά μου άρεσε πάρα πολύ… Και πραγματικά με έκανε και χαμογέλασα
Σε ευχαριστώ και εγώ από την μεριά μου… να είσαι καλά και πάντα να δημιουργείς με προοπτική…… Και ερωτηματικά.
Μαριέλα μου καλησπέρα ! Προσωπικά πιστεύω ότι είναι ό,τι καλύτερο έχω δει τώρα τελευταία στην σελίδα σου, ειδικά σαν σύλληψη , σαν ιδέα !!! Το κοιτάζω και έχω την αίσθηση οτι ο Πινόκιο θέλει να δραπετεύσει από το παράθυρο και από το παραμύθι να βρεθεί στον πραγματικό κόσμο και απ την άλλη το παιδί θέλει να μπει στον κόσμο του παραμυθιού και της φαντασίας !! Και τι έκφραση το προσωπάκι του παιδιού !!!! Τι μάτια ορθάνοιχτα !!!! Υπέροχο !!!! Ζωγραφική που μιλάει !!!!
Τάκη μου, ειλικρινά η ανάλυση που έχεις κάνει στο έργο είναι μοναδική... τι άλλο θα μπορούσα να πω! Μόνο πως, νομίζω, ότι ο Πινόκιο σαν σύμβολο δεν είναι άψυχος, αφού δρα και επιδρά... Σ'ευχαριστώ κι εγώ ξανά πολύ!
Καλώς το Fegiaki, Σ΄ευχαριστώ και συ να έχεις μια όμορφη εβδομάδα... Πες μου το ανέκδοτο, δεν το ξέρω και στην αρχή της εβδομάδας έχω πάντα ανάγκη από ένα καλό... (η αλήθεια είναι πως τα ξεχνάω και πολύ εύκολα...)
35 σχόλια:
ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΣ
ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΠΟΛΥ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ
ΘΑ ΤΟ ΔΕΙΞΩ ΣΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΤΗΣ ΑΡΕΣΕΙ Ο ΠΙΝΟΚΙΟ
ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ
Σ'ευχαριστώ Βίκυ,
νομίζω πως ο Πινόκιο είναι ο αγαπημένος τόσο των μικρών όσο και των μεγάλων παιδιών!
Ενας υπέροχος πίνακας που εκτός των χρωμάτων κρύβει και μια μεγάλη αλήθεια.
Το ΨΕΜΑ είναι που κυριαρχεί στην ζωή μας.
Δεν ξέρω γιατί οι περισσότεροι επιλέγουν το ψέμα.
Οποτε ο Πινόκιο είναι πάντα διαχρονικός.
Καλη Χρονια ,εστω και καθυστερημενα!Ωραια τα χρωματα,ωραιο το θεμα,αλλα γιατι αυτη την τοσο γλυκεια και τρυφερη μορφη του Πινοκιο,το παραμυθι την εχει συνυφασμενη με το Ψεμμα;Αυτη ηταν παντα και η απορια του γιου μου οταν ηταν μικρος!Και οπως παντα απολαμβανω την φανταστικη μουσικη σου!
Φοβερή η έμπνευση ... πραγματικά...
Αν την ερμηνεύω και σωστά... ο Πινόκιο μπροστά σε μία οθόνη tv ή έναν Η/Υ με ένα πρόσωπο.
Ποιο από τα δύο είναι πιο Αληθινό;
Προτιμώ τον Πινόκιο καλή μου ... τουλάχιστον μπορώ να καταλάβω πότε ψεύδεται...
Πολλά Φιλιά
Υπέροχο
Όλγα μου καλή χρονιά!
...γιατί με τη γλυκειά του φάτσα μπορούσε πιο εύκολα να γίνει πιστευτός στο "παραμύθι" του...
Αλήθεια, πότε θα.... "ξεσκονίσεις"?
Μάριε, σαν τα χιόνια!
Σ΄ευχαριστώ!
Ο πίνακας δίνει και την άλλη πλευρά, εκείνη της αλήθειας...
άρα έχουμε πάντα την επιλογή!
Κι εγώ -θέλω να- πιστεύω πως θα κάνουμε τη σωστή επιλογή!
Διάβασες τα σχόλια για τη "μουσική μου"??????
Οδοιπόρε - ποιητή...
όχι δεν είναι οθόνη! είναι ένα πρόσωπο ζωντανό που τον κοιτάζει πίσω από ένα τζάμι... Αν το δεις έτσι θα διαπιστώσεις ότι σου δίνονται και άλλες εκδοχές ή εναλλακτικές...!
Σ'ευχαριστώ - Φιλάκια
Χαίρομαι που σε βρίσκω Μαριέλα. Πολύ όμορφα τα έργα σου.
Σ'ευχαριστώ Νίκο,
Καλώς ήρθες στη γειτονιά μου...
Τι υπεροχα ματια αυτα πισω απο το τζαμι!
Αλήθεια ή ψέματα η ζωή;
Ψηφίζω το όνειρο εγώ!
Το όνειρο μέσα απ' την τέχνη που συντρίβει και την αλήθεια και το ψέμα...
Είναι αγαπημένος μου ο Πινόκιο και όμορφα βαλμένος στο τελάρο της ψυχής σου
Υπέροχα!
Καλησπέρα!
Σ'ευχαριστώ Δημιουργία,
καλό ΣΚ σου εύχομαι....
Κι εγώ του ονείρου είμαι Λίτσα....
Σ'ευχαριστώ πολύ
Καλώς ήρθες στο σπίτι μου...
Μου άρεσε πολύ αυτό το έργο σου... Τα διαφορετικά επίπεδα που δημιουργεί το τζάμι, το μελαγχολικό βλέμμα της κοπέλας, η συνομιλία με το ξύλινο παιχνίδι... Πολύ συγκινητικό! Το βασικό υλικό είναι παστέλ (αν το αποκαλύπτεις βέβαια!)
Εντωμεταξύ ξαναέστειλα την εικόνα μου και τώρα νομίζω ότι μεγαλώνει κανονικά. Ευχαριστώ που μου το επεσήμανες.
Salut Cadavre et bienvenue!
Σ'ευχαριστώ για τα σχόλια...
πως να μην είναι μελαγχολική 'όταν προσπαθεί να αναγνωρίσει την αλήθεια από το ψέμα...
Ναι, το υλικό είναι παστέλ με ακουαρέλα και λίγο ακρυλικό.
Και να ήθελα να κρατήσω μυστικά τώρα πια δεν μπορώ... (πλάκα κάνω!)
Πάω στο μπλογκ σου να δω...
Αχ, Μαριελίτα
εσύ που ανακατεύεις χρώματα θα πρεπε να το ξέρεις πως τίποτα δεν είναι απόλυτο και ξεκάθαρο
Ακόμα και η αλήθεια ή το ψέμα
Καλημέρα
καλημέρα .... Άργησα λίγο ε???(sori έμπλεξα …)
Λοιπόν...
…μου αρέσει πολύ τα χρώματα που χρησιμοποίησες για να συμπληρώσεις την ασπρόμαυρη φωτογραφία
…μου αρέσει απίστευτα η προοπτική που έδωσες, στην συγκεκριμένη φωτογραφία...
…μου αρέσει που δεν είναι στατικό σχέδιο και εκφράζει πολλά ερωτηματικά
Ένιωσα ότι συμπλήρωσες κατάλληλα τον άψυχο κόσμο του Πινόκιο, τοποθετώντας ένα πρόσωπο που μίλα με τα μάτια του. Και ξέρεις το ερώτημα που θέτεις μπορεί να είναι δύσκολο να το απαντήσει κάποιος, μα μέσα από τον πίνακα σου απλοποιείτε… και δείχνει πιο απλό…
Αληθινά μου άρεσε πάρα πολύ…
Και πραγματικά με έκανε και χαμογέλασα
Σε ευχαριστώ και εγώ από την μεριά μου… να είσαι καλά και πάντα να δημιουργείς με προοπτική…… Και ερωτηματικά.
Τέλειος πίνακας!!!
Μπράβο κ στο Τακούλι για την έμπνευση:)
Φιλάκια!!
Μαριέλα μου καλησπέρα !
Προσωπικά πιστεύω ότι είναι ό,τι καλύτερο έχω δει τώρα τελευταία στην σελίδα σου, ειδικά σαν σύλληψη , σαν ιδέα !!!
Το κοιτάζω και έχω την αίσθηση οτι ο Πινόκιο θέλει να δραπετεύσει από το παράθυρο και από το παραμύθι να βρεθεί στον πραγματικό κόσμο και απ την άλλη το παιδί θέλει να μπει στον κόσμο του παραμυθιού και της φαντασίας !!
Και τι έκφραση το προσωπάκι του παιδιού !!!!
Τι μάτια ορθάνοιχτα !!!!
Υπέροχο !!!!
Ζωγραφική που μιλάει !!!!
Η ζωή είναι το ψέμα που φτιάχνουμε γι' αυτήν. Μόνο που εκείνη αδιαφορεί γι' αυτό... χαρακτηριστικά! :))
(δωσ' μου Πινόκιο να παίξω, και μάτια για να κλάψω! )
φιλιά κοριτσάκι :)
Τί ωραίο που είναι αυτό- "παιχνίδι" ανάμεσα στην πραγματικότητα και στο παιχνίδι!
Καλή εβδομάδα Μαριέλα μου.
Υπέροχο!
(Το ανέκδοτο με τον Πινόκιο το ξέρεις);
Πολλά φιλάκια
τΟ ξέρω Μεριλάκο μου, αλλά πάντα το ψάχνω καθότι φύση ανήσυχη...
Τάκη μου,
ειλικρινά η ανάλυση που έχεις κάνει στο έργο είναι μοναδική...
τι άλλο θα μπορούσα να πω!
Μόνο πως, νομίζω, ότι ο Πινόκιο σαν σύμβολο δεν είναι άψυχος, αφού δρα και επιδρά...
Σ'ευχαριστώ κι εγώ ξανά πολύ!
Σ'ευχαριστώ Ροντάκι
Φιλιά πολλά
Σέυχαριστώ πολύ Αθηνά μου,
νομίζω πως αυτή η μετάβαση απότον ένα κόσμο στον άλλο βρίσκεταιμέσα στην ουσία των παραμυθιών...
"Δωσ'μου Πινόκιο για να παίξω και μάτια για να κλάψω..."
η απάντηση μου θα είναι χωρίς άλλο σχόλιο...
Φιλάκια Αγγέλα μου!
Ντόντο ευχαριστώ!
Καλώς το Fegiaki,
Σ΄ευχαριστώ και συ να έχεις μια όμορφη εβδομάδα...
Πες μου το ανέκδοτο, δεν το ξέρω και στην αρχή της εβδομάδας έχω πάντα ανάγκη από ένα καλό...
(η αλήθεια είναι πως τα ξεχνάω και πολύ εύκολα...)
Δεν μας έχεις συνηθίσει σε τέτοια!
Ωραία αλλάγή, μου άρεσε, το ίδιο και τα χρώματα!
Το βλέμα της είναι τόσο δυνατό!!!
Όσο και στην φωτογραφία...
Σχεδόν ψεύτικο...
Αλήθεια ή ψέματα δεν έχει σημασία...
Σημασία έχει να ΖΕΙΣ...
Σας ευχαριστώ Κωνσταντίνε...
Κάλλιο αργά παρά ποτέ!
Σαλίγκαρε σ'ευχαριστώ!
Πράγματι αυτό που έχει σημασία είναι να ΖΕΙΣ!
Δημοσίευση σχολίου