καλημέρα Μαριέλα μου ετσι είναι... ο καλλιτέχνης δεν έχει όρια δημιουργεί με οτιδήποτε... τα συγχαρητήριά μου όσο για τον αγαπημένο μας Ηλιογράφο να είναι πάντα καλά!!!
Καλημέρα Μαριελα Το έχω ξαναπει πως ζηλευω το ταλέντο σου Δεν το πιστεύω πως τα έφτιαξες με στυλο Πρέπει να με μάθεις να ζωγράφιζω Πρέπει να βρω χρονο να παρακολουθήσω τα μαθηματα
Καλή εβδομάδα Μαριέλα μου. Θυμάμαι ότι σαν πιτσιρικάς (στην επαρχία) όταν σκίτσαρα είχα πάντοτε ένα παράπονο...να έχω στη διάθεσή μου ό,τι καλύτερο υπήρχε σαν μέσον (πέννες, κραγιόνια, σινική μελάνη, μαρκαδόρους ΟΛΩΝ των χρωμάτων...κλπ, κλπ). Καταλαβαίνεις...
Στην Αθήνα, αργότερα και σαν υποψήφιος στην αρχιτεκτονική, άρχισα να αγοράζω τα (πανάκριβα) υλικά από ένα μεγάλο κατάστημα στην αρχή της Γ' Σεπτεμβρίου (δεν θυμάμαι, παρά τις προσπάθειες που έκανα, το όνομα). Καμάρωνα μάλιστα για τη συλλογή από υλικά που σιγα, σιγά άρχισα να συγκεντρώνω.
Πολλά, πολλά χρόνια αργότερα, κατάλαβα ότι όλα αυτά τα μέσα είναι... ανθυποδεκατεύοντα για το τελικό αποτέλεσμα. Σημασία έχει η έμπνευση και -κυρίως- η ΑΓΑΠΗ για υτό που κάνεις!
Φεγκιάκι, το μαγαζί λέγεται Κατσαχνιάς και υπάρχει ακόμα!!! κι εγώ από εκεί ψώνιζα φυσικά... σου ομολογώ πως όπως είπα και στον Βαγγέλη έχω πάντα το "ψώνιο" με τα υλικά και θέλω κι άλλα... κι άλλα... ανεξάρτητα από το γεγονός ότι μου αρέσει εντέλει να δουλεύω με παράξενα υλικά.... τι να σου πω τώρα... πως έχω 6 κουτιά ακουαρέλας (διαφορετικού τύπου βέβαια) και δεν θα με χαλούσε καθόλου ένα ακόμα?
Σίγουρα όμως η ΑΓΑΠΗ όπως λες είναι το καλύτερο υλικό!!!!!
Γεια σου Μαριέλα! Γύρισα κι εγώ... Όπως βλέπω το καλοκαίρι σου ήταν εξαιρετικά δημιουργικό! Μου άρεσε πάρα πολύ αυτή η ιδέα με το Νεσκαφέ... Μερικές φορές αυτά τα ωραία και απλά πράγματα τα ξεχνάμε.
Στο δεύτερο εκτός από στυλό διαρκείας χρησιμοποίησα μαρκαδοράκι και παστέλ...
37 σχόλια:
καλημέρα Μαριέλα μου
ετσι είναι...
ο καλλιτέχνης δεν έχει όρια
δημιουργεί με οτιδήποτε...
τα συγχαρητήριά μου
όσο για τον αγαπημένο μας Ηλιογράφο να είναι πάντα καλά!!!
Εξαιρετικά Μριελίτα....
πολύ σε χαίρομαι...
Καλημέρα Μαριελα
Το έχω ξαναπει πως ζηλευω το ταλέντο σου
Δεν το πιστεύω πως τα έφτιαξες με στυλο
Πρέπει να με μάθεις να ζωγράφιζω Πρέπει να βρω χρονο να παρακολουθήσω τα μαθηματα
Καλή εβδομάδα
η τέχνη είναι τέχνη ανεξάρτητα με την πρώτη ύλη
Μαριέλα,είναι τέλεια!Φαντάσου να χρησιμοποιήσω στυλό-πώς θα σβήνω;Έχω αυτή τη συνήθεια χαχα
Φιλιά!
Καλή εβδομάδα Μαριέλα μου.
Θυμάμαι ότι σαν πιτσιρικάς (στην επαρχία) όταν σκίτσαρα είχα πάντοτε ένα παράπονο...να έχω στη διάθεσή μου ό,τι καλύτερο υπήρχε σαν μέσον (πέννες, κραγιόνια, σινική μελάνη, μαρκαδόρους ΟΛΩΝ των χρωμάτων...κλπ, κλπ).
Καταλαβαίνεις...
Στην Αθήνα, αργότερα και σαν υποψήφιος στην αρχιτεκτονική, άρχισα να αγοράζω τα (πανάκριβα) υλικά από ένα μεγάλο κατάστημα στην αρχή της Γ' Σεπτεμβρίου (δεν θυμάμαι, παρά τις προσπάθειες που έκανα, το όνομα).
Καμάρωνα μάλιστα για τη συλλογή από υλικά που σιγα, σιγά άρχισα να συγκεντρώνω.
Πολλά, πολλά χρόνια αργότερα, κατάλαβα ότι όλα αυτά τα μέσα είναι... ανθυποδεκατεύοντα για το τελικό αποτέλεσμα.
Σημασία έχει η έμπνευση και -κυρίως- η ΑΓΑΠΗ για υτό που κάνεις!
Πολλά φιλιά καλή μου φίλη.
πανέμορφα ωραιότατοι νεοτερισμοί...
Λόγκια,
σ' ευχαριστώ... το στυλό είναι από τα αγαπημενα μου εργαλεία εδώ και πολλά χρόνια....
Όσο για τον Ηλιογράφο, η ανάρτηση είναι απάντηση σε ένα προηγούμενο σχόλιο του!
Γλυκειά μου Μέριλ, πάντα εδώ, πάντα μ' ένα καλό λόγο!
Σ' ευχαριστώ
Βικάκι, γιατί ν αμε ζηλεύεις???
Αφού και εσύ φτιάχνεις τόσο όμορφα πράγματα και είσαι πάντα γεμάτη ιδέες...
Συμφωνώ Βαγγέλη παρόλο που ένα βίτσιο με τα υλικά το έχω... γιατί να το κρύψω άλλωστε...
Ελένη, για πίάσε το στυλό.... να δω !
δοκίμασε... θα σου αρέσει!
Φεγκιάκι,
το μαγαζί λέγεται Κατσαχνιάς και υπάρχει ακόμα!!!
κι εγώ από εκεί ψώνιζα φυσικά...
σου ομολογώ πως όπως είπα και στον Βαγγέλη έχω πάντα το "ψώνιο" με τα υλικά και θέλω κι άλλα... κι άλλα... ανεξάρτητα από το γεγονός ότι μου αρέσει εντέλει να δουλεύω με παράξενα υλικά....
τι να σου πω τώρα... πως έχω 6 κουτιά ακουαρέλας (διαφορετικού τύπου βέβαια) και δεν θα με χαλούσε καθόλου ένα ακόμα?
Σίγουρα όμως η ΑΓΑΠΗ όπως λες είναι το καλύτερο υλικό!!!!!
πολλά πολλά φιλιά
Ακρατ, καλώς τον... προσαρμόστηκες??
ωχ!
σ΄ευχαριστώ.....
η επόμενη ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε σένα και τον fegia
Agapw Bic stilous gia sxedio agapw poli!!!!
Ηλιογράφε, περιμένω με αγωνία να θαυμάσω...
ΚΙ εγώ τους αγαπω πολύ Αγγελική,
ίσως γιατί παντα υπάρχει ένα στυλό τριγύρω, κι έτσι δεν ξεμένω ποτέ!
Δεν παίζεσαι εσύ παιδάκι μου! Φιλιά!
Ωραίο...
Μου θύμισες την εποχή στον στρατό, στην Σχολή Μηχανικού, που γέμιζα σελίδες επί σελίδων στα μπλοκ με το στυλό...!
Ωωωω! Κωνσταντίνε! και εσύ του club?
Μαράκι, καλώς την... πάιζομαι... παίζομαι...
Το χέρι κάνει τον καλλιτέχνη!
Με στυλό; Φοβερό!
Μαριέλα πέρνα από την όαση να δεις την παρέα των χρωμάτων :)
Εντυπωσιακα και τα δυο!!!τους χαιρετισμους μας :)
Ο καλος καλλιτεχνης δημιουργει με ο,τι μεσο διαθετει, ακομα και στυλο.
Τέλεια... και κάθε τι στις ζωγραφιές σου το βρίσκω πολύ όμορφο...
και ο γλάρος εκεί πάνω λέει πόλλά...
έχω και αδυναμία σ'αυτά τα υπέροχα πουλιά...
Καλώς σε βρίσκω...
Γεια σου Μαριέλα! Γύρισα κι εγώ... Όπως βλέπω το καλοκαίρι σου ήταν εξαιρετικά δημιουργικό! Μου άρεσε πάρα πολύ αυτή η ιδέα με το Νεσκαφέ... Μερικές φορές αυτά τα ωραία και απλά πράγματα τα ξεχνάμε.
Πολύ ωραία αλλά δυστυχώς δεν τα πάω καλά με την τέχνη.
Dodo,...
ευχαριστώ!
Κική, το στυλό είναι από τα αγαπημένα μου...
Benikos place,
καλησπέρα παιδιά κι ευχαριστώ!
Δημουργία, μυστήριο η δημιουργία...
δεν είναι??
Άγονη, καλώς ήρθες στα μέρη μου κι ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιο σου!
Ελπίζω να τα λέμε...
Καντάβρ...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Επιτέλους....!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ιωάννη, καλώς ήρθες καιεσύ στο μπλογκ...
τι εννοείς ότι δεν τα πας καλά με την τέχνη?
Δημοσίευση σχολίου