Έργο με ακρυλικά σε καμβά διαστάσεων 30 x 60 εκ.
Είναι ένα παλιό νεοκλασσικό κοντά στην Πλ. Μαβίλη, που όπως φαίνεται δεν θα πέσει σύντομα θύμα κάποιας μπουλντόζας... ως πότε όμως;;
Acrylics on canvas / It is an old house in the center of Athens, one of the very few left...
36 σχόλια:
Γλυκύτατο Μαριέλα μου. Πολύ μού άρεσε και το προηγούμενο (αχ αυτά τα παράθυρα... :)
φιλιά
Σχεδόν αιστάνθηκα το άρωμα της γαζίας... Θα ήθελα ένα τέτοιο παράθυρο στο σπίτι μου... Ή, ίσως καλύτερα, στο απέναντι σπίτι... Αποτυπώνεις την ομορφιά, κάνοντάς την να φαίνεται ομορφότερη!
Τι να πω !!! Είσαι μοναδική!!! Πέρασε κι απο το ιστολόγιο μου ...σε περιμένει ένα βραβείο http://skeftomaiaraiparho.blogspot.com/2011/01/m.html
Άλλοτε φωτεινά αιγαιοπελαγίτικα, και άλλοτε σκοτεινά αθηναϊκά, τα παράθυρά σου μοιάζουν να λένε καθένα την ιστορία του.
πωωω! πωωω! υπέροχο...
Μοσχομύρισε μέχρις εδώ Mariela μου, όπως τόσο όμορφα την απέδωσες.
Λατρεμένο άρωμα !!! υπέροχη απόδοση !!!!!!!!
Μαριέλα,υπέροχο σα δημιουργία και σαν κτίριο,που έχεις τη χαρά ν΄αντικρύζεις!
Θα κρατήσει μέσα από τη ζωγραφική σου και θα διηγείται την ιστορία του.
Φιλιά!
I love this one!! You know I like windows so much....
Ως πότε; Μέχρι να βρουν κανα κονέ οι κληρονόμοι να αποχαρακτηριστεί από διατηρητέο...
Πολύ ωραία τα χρώματα, και γενικά δηλαδή!
Πολύ όμορφα τα παράθυρά σου και αυτό και το προηγούμενο. Το καθένα σαν να κρύβει πίσω του μια ολόκληρη ζωή.
Μου άρεσε ιδιαίτερα και το προσχέδιο της προηγούμενης.
Χαίρομαι που είσαι πάλι εδώ δυναμικά τώρα είδα και το καινούργιο blog πάω τώρα να το δω.
Καλή σου νύχτα Μαριέλα μου:)
Καλή χρονιά Μαριέλα, πολύ ωραίο αυτό το έργο
Αχ τι όμορφο! Σε παραπέμπει αμέσως σε αγαπημένες εικόνες των παιδικών μας χρόνων.
Καλή χρονιά Μαριέλα μου!!! Πολύ όμορφη η γαζία σου!!!!
Μαριέλα , κατάφερες με το πινέλο και τα όμορφα χρώματα σου να μας κάνεις να μυρίσουμε το γλυκό άρωμα της γαζίας ακόμη και μέσα από την οθόνη του υπολογιστή . Καλό σου βράδυ και καλή εβδομάδα !!!
Απο τα πιο ωραια θεματα.Την λατρευω τη μυρωδια της γαζιας.a
Αγγέλα, τα παράθυρα και οι πόρτες λένε πολλά... φιλιά
Σε ευχαριστώ Μελίνα... πάντα θα αναζητώ την ομορφιά ακόμα και εκεί που φαινομενικά μπορεί να μην υπάρχει...
Μαράκι σε ευχαριστώ.... έρχομαι τρέχοντας στο μπλογκ σου...
Ντόντο, αναζητώ παράθυρα που έχουν περισσότερες από μία ιστορία να διηγηθούν... ελπίζοντας πως θα φτάσουν και στη ψυχή των ανθρώπων που βλέπουν τα έργα!
Ιωαννάκι μου ευχαριστώ!
Ντίνο, ευχαριστώ! Η μυρωδιά της γαζίας είναι πράγματι μοναδική!
Ξωτικούλι, ευτυχώς έχει πολλές η γειτονιά μου ακόμα, κι ας είναι κέντρο Αθήνας!! σε φιλώ
Afto stin kouzina mou 8a itan teleio! ^__^ Latrevw akrilika kai eilikrina oso pas kai mas treleneis!!!Trelane mas!!!!
Όμορφο!
Ελένη ευτυχώς η γειτονιά μου έχει ακόμα μερικές τέτοιες ομορφιές... σε ευχαριστώ!
My dear friend Lucia, thanks so much, I also love windows and I always try to "listen" to their stories....
Κωνσταντίνε, δεν ξέρω γιατί πρόσφατα το ανακαίνησαν εκ βαθέων... ίσως και να παραμείνει (εύχομαι δηλαδή) για πολύ καιρό!!
ευχαριστώ για το σχόλειο!!
... και στην προηγούμενη ανάρτηση... χαχαχα, δεν παίζεσαι!!!!
Μαργκούλα μου σε ευχαριστώ.
Είναι μέρος της έκθεσης που έκανα στην Θεσσαλονίκη. μάλλον σύντομα θα την κάνω και στην Αθήνα!
σε φιλώ πολύ
Καντάβρ, ευχαριστώ!! χαίρομαι που δεν μας ξεχνάς και περνάς κατ'ά καιρούς και μας βλέπεις!!
Ιζα μου, κάπως έτσι είναι... όπως ήδη ξέρεις έχω μεγαλώσει σε ένα παλιό νεοκλασσικό στην Καβάλα...
και σίγουρα μέσα σε αυτό το έργο υπάρχει κάτι από τα παιδικά μου χρόνια, όπως η γαζία που στην πραγματικότητα δεν βρίσκεται εκεί!!
Ολιβάκι σε ευχαριστώ, χρόνια πολλά!
Στέλιο, αφού κατάφερα να μεταφέρω μυρωδιές μέσα στον υπολογιστή, ε, τότε τι να πω;;; σ' ευχαριστώ πολύ για τ σχόλιο σου, θα αρχίσω να αισθάνομαι μαγισσούλα...
Δημιουργία μου, να είσαι καλά!
κι εγώ την λατρεύω, για την ακρίβεια με.... μεθάει!!
Αγγελική μου, αν σε τρελάνω υπάρχει κίνδυνος να πάρεις τα βουνά και τότε τι θα κάνουμε εμείς χωρίς εσένα;;
Κική, ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου