Τώρα εδώ, ευτυχώς δεν βλέπω να κυκλοφορούν πιγκουίνοι, έχω όμως την εντύπωση ότι κάτι έχουν πάθει τα ιστιοφόρα, σε μεγέθυνση δηλαδή, σαν κάτι να τους συνέβη, και στα τρία το ίδιο...
Δεν μπορώ να το προσδιορίσω ακριβώς, αλλά θα μπορούσε ίσως κάποιο γιγάντιο ξωτικό (κ.Ξωτικού δεν αναφέρομαι σ'εσάς) να τους έριξε διαβρωτικό σε σπρέϋ (γιγάντιο επίσης) και τάπαιξαν τα πανιά, φούσκωσε και το fiberglass, καταρρέει το υλικό, σε λίγο θα διαλυθεί στη θάλασσα...
Μελίνα μου, εγώ να δεις τι ανυπομονησία έχω... σε τρεις εβδομάδες ΑΚΡΙΒΩΣ τέτοια ώρα θα στήνω την πρώτη έκθεση του καλοκαιριού στην Πάρο... φιλιά πολλά!
Κωνσταντίνε, θα στο πω απλά... 'οχι δεν φταίει η ζέστη, είναι το λαδοπαστέλ που κάνει αυτό το εφέ... μήπως τα βλέπεις και αυτά κάτι άλλο;; ενδιαφέρον έχει αυτή η ιστορία!!
Μα καλά δεν βλέπετε οτι είναι ... ένας ...ξεχασμένος χειμώνας (το μαρτυρούν τα ξερά κλαδιά στο πυθάρι) και έριξε ξαφνικά χιόνι που πάγωσε πάνω στα πανια;; απλόν !! Όλο θεωρίες συνωμοσίας είστε ...μερικοί μερικοί !!!!
(τι τα περάσατε καλέ τα ιστιοφόρα άνθη;; νομίσατε οτι δεν βγαίνουν τον χειμώνα;; σας έφαγαν τα στερεότυπα χαχα !!)
18 σχόλια:
Διάφανα καθαρό, γαλήνιο..
και κυρίως ανοιχτόκαρδα φωτεινό, καλοκαιρινό!
Καλό βράδυ Μαριέλα μου
Σε φιλώ
υγ. και πολύ γέλασα με τους "πιγκουίνους" της προηγούμενης ανάρτησης:))
Hi Mariela, This watercolor is very beautiful this landscape is so bucolic, I loved it.
Bye
Σ' ευχαριστώ Αστριάκι... ναι είχε πλάκα όλη η ιστορία την οποία φυσικά ξεκίνησε ποιος άλλος... (ο φίλτατος Κωνσταντίνος...)
φιλάκια
Lucia thank you very much, I would say that this watercolor is so "cycladic"... (if we can say that)
Very nice. Congratulations
Φωτεινό και ταξιδιάρικο!
Οι ακουαρέλες ταιριάζουν τόσο πολύ σ'αυτά τα ανάλαφρα και ήρεμα θαλασσινά τοπία σου...
Πολύ όμορφο όπως όλες οι ακουαρέλες σου.
Αχ, παίζεις με την ανυπομονησία μας να βρεθούμε μια ώρα αρχύτερα στην αγκαλιά του γαλάζιου με θέα το λευκό…
Τόσο πειστικές είναι οι εικόνες σου!
Εξαιρετικό!! Και τα χρώματα, ως συνήθως...!
Τώρα εδώ, ευτυχώς δεν βλέπω να κυκλοφορούν πιγκουίνοι, έχω όμως την εντύπωση ότι κάτι έχουν πάθει τα ιστιοφόρα, σε μεγέθυνση δηλαδή, σαν κάτι να τους συνέβη, και στα τρία το ίδιο...
Δεν μπορώ να το προσδιορίσω ακριβώς, αλλά θα μπορούσε ίσως κάποιο γιγάντιο ξωτικό (κ.Ξωτικού δεν αναφέρομαι σ'εσάς) να τους έριξε διαβρωτικό σε σπρέϋ (γιγάντιο επίσης) και τάπαιξαν τα πανιά, φούσκωσε και το fiberglass, καταρρέει το υλικό, σε λίγο θα διαλυθεί στη θάλασσα...
Δεν ξέρω μήπως φταίει η ζέστη...
Manuel thank you very much...
Ντόντο, η αλήθεια είναι πως ναι...
και την αγαπώ τόσο πόλύ όπως ξέρεις...
σε ευχαριστώ!
Μαρία μου, σε ευχαριστώ πολύ!!
Μελίνα μου, εγώ να δεις τι ανυπομονησία έχω... σε τρεις εβδομάδες ΑΚΡΙΒΩΣ τέτοια ώρα θα στήνω την πρώτη έκθεση του καλοκαιριού στην Πάρο...
φιλιά πολλά!
Κωνσταντίνε, θα στο πω απλά...
'οχι δεν φταίει η ζέστη, είναι το λαδοπαστέλ που κάνει αυτό το εφέ... μήπως τα βλέπεις και αυτά κάτι άλλο;; ενδιαφέρον έχει αυτή η ιστορία!!
Λευκό - γαλάζιο !!!
Πραγματικά ένα μαγικό ταξίδι αγαπημένων χρωμάτων !!!
Καλή συνέχεια !!!
Αν βλέπω κάτι άλλο...;
Θα μπορούσα να βλέπω επίσης αφρό! Είτε σαπουνάδας εκ μέρους παρέας σχολαστικών ιστιοπλόων, είτε πυροσβεστικό αφρό!
Μάλλον πιό ρεαλιστική αυτή η οπτική σε σχέση με την άλλη με το διαβρωτικό... έ;;
Μα καλά δεν βλέπετε οτι είναι ... ένας ...ξεχασμένος χειμώνας (το μαρτυρούν τα ξερά κλαδιά στο πυθάρι) και έριξε ξαφνικά χιόνι
που πάγωσε πάνω στα πανια;; απλόν !!
Όλο θεωρίες συνωμοσίας είστε ...μερικοί μερικοί !!!!
(τι τα περάσατε καλέ τα ιστιοφόρα άνθη;; νομίσατε οτι δεν βγαίνουν τον χειμώνα;; σας έφαγαν τα στερεότυπα χαχα !!)
Καλοκαιρινό, ήρεμο, όλο δροσιά!
Δημοσίευση σχολίου