ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

"Pastels 50" • 12 • Η ιστορία ενός έργου ζωγραφικής

Πολλά έχω να μοιραστώ μαζί σας από την εβδομάδα που πέρασε. Για να μην σας κουράσω θα το κάνω σε δύο συνεχόμενες αναρτήσεις.
Όλα ξεκίνησαν από ένα απλό σκίτσο με μολύβι που έκανα περιδιαβαίνοντας την ενδοχώρα της 
Χιλής (Virtual Paintout), μέσω Google street view.
Το συγκεκριμένο τοπίο θα μπορούσε να είναι οπουδήποτε. Αυτό που τράβηξε την προσοχή μου, είναι το γεγονός ότι μου θύμισε «Αρχαία τραγωδία». Τα δύο δέντρα μπροστά οι τραγικοί πρωταγωνιστές, τα σφιχταγκαλιασμένα κυπαρίσσια πιο πίσω ο χορός, η γενικότερη μορφολογία του εδάφους θέατρο. Δεν ακολούθησα την ιδέα στο έργο, την κρατώ όμως για το μέλλον!

Pastel on Canson paper / size: 25 X 20 cm

Στη συνέχεια χωρίς ιδιαίτερη διάθεση για πειραματισμούς, θέλοντας όμως πολύ να δοκιμάσω ένα καινούργιο κουτί με παστέλ της Conté à Paris επέλεξα αυτή την κάπως ασυνήθιστη χρωματική γκάμα για τοπίο. Μου άρεσε το αποτέλεσμα, νομίζω πως δίνει μια κάπως περίεργη ατμόσφαιρα. Αλήθεια τι συναισθήματα σας προκαλεί;;
Τελειώνοντας όμως…. θέλησα τότε να πειραματιστώ!!
Η συνέχεια με όλες τις λεπτομέρειες στην επόμενη ανάρτηση!!

From the sketch to the final painting

The story of a painting
They all started from a simple pencil sketch travelling through Chile (VirtualPaintout) using Google street view of course!
This particular landscape could be anywhere, but an idea came to mind.
It reminded me of a Greek Ancient Tragedy.
Let me explain: the two trees in the front could be the actors, the cypresses behind could be the chore and the whole place the theater. I didn’t use this idea here but I keep it for a future painting.

My new set of pastels

Without any particular mood for experiment, I decided to just try me new pastels set of Conté à Paris.  I think it creates some interesting atmosphere.
But… when finished the painting I suddenly wanted to try a second version!!
Reed all about it in the next post!

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αυτή η όχι τόσο συνηθισμένη γκάμα που χρησιμοποίησες, με τραβάει να το δω ξανά και ξανά!!! Ειδικά το λιλά-μοβ πολύ μου αρέσει!! Αμυγδαλιά είναι? μυστήριο μου βγάζει...
Πρώτη εκδοχή:
Οι θάμνοι θεατές βλέπουν μια παράσταση: Πάντως τα κυπαρισσάκια δείχνουν όπως είναι μαζεμένα να τρέμουν από το φόβο τους...
Μια δεύτερή εκδοχή: οι θάμνοι-στρατός...μπροστά συνομιλούν τα δυο δέντρα επικεφαλής (διαφορετικής εθνικότητας) ίσως πριν την έναρξη της μάχης...

Dinos-Art είπε...

Αν και καλό το δέσιμο που κάνεις, προσωπικά δεν μπαίνω στο θέμα αλλά παραμένω στο ωραίο σχέδιο και χρώμα. Καλή εβδομάδα Mariela.

MYSTELIOS είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
MYSTELIOS είπε...

Πάρα πολύ όμορφη σύνθεση, αυτό που με γοητεύει πιο πολύ είναι ο υπέροχος συνδιασμός των χρωμάτων !!!
Καλή εβδομάδα και καλή συνέχεια !!!

Σεβάχ ο Θαλασσινός είπε...

Πολύ όμορφος πίνακας! Μου φαίνεται σα να κινείται. Ολοζώντανος. Αρμονικά συνταιριασμένα χρώματα.

ο άσχετος από ζωγραφική, Σεβάχ

Mariela είπε...

Δαμασκηνή μου, δεν ξέρω τι δέντρο είναι και για να πω την αλήθεια δεν με απασχόλησε.... απλά ακολούθησα τη χρωματική μου γκάμα!! φιλιά

Mariela είπε...

Ντίνο, σε ευχαριστώ πολύ!
Το δέσιμο με την Αρχαία τραγωδία θα γίνει κάποια στιγμή στο μέλλον σε άλλο μέγεθος και με άλλα υλικά!

Mariela είπε...

Στέλιο μου σε ευχαριστώ!
Το χρώμα είναι πάντα κύριο μέλημα μου!

Mariela είπε...

Σεβάχ, ευχαριστώ για το σχόλιο "μοιάζει να κινείται"!!
Όμως... θα σε μαλώσω...
Δεν είναι απαραίτητο να είσαι "σχετικός" για να νοιώσεις την τέχνη. Είναι επικοινωνία και φορά όλο τον κόσμο!!!!

dodo είπε...

Καλοκαιρινό απομεσήμερο στην εξοχή. Περίπατος μέσα από τα σπαρτά. Νοτιάς, αργότερα θα ξεσπάσει βιαστική μιά καταιγίδα καί η ζέστη θα την ακολουθήσει εντονότερη.
Θα έχω όμως ήδη φθάσει στην σκεπαστή σου βεράντα καί θα κοιτάζω τις αστραπές με ένα ποτήρι δροσερό καφέ στο χέρι ;-)

Mariela είπε...

Ντοντό μου, με παρέσυρες... τι ωραία να είχα μια σκεπαστή βεράντα με τέτοια θέα!!!!!

Άστρια είπε...

Μια μικρή μελαγχολία δίνει στην αρχή αυτός ο πίνακας, ίσως είναι τα χρώματα, ίσως οι λοξές πινελιές που δίνουν δύναμη στον αέρα, ίσως κάποιο αδιόρατο παράπονο στα δένδρα.. Όμως αμέσως έρχονται τα ανθισμένα κλαδιά στο κέντρο και το συντροφικό "δέσιμο" στα κυπαρίσσια που αφήνουν τελικά την εικόνα της αισιοδοξίας που επιμένει.
Η εντύπωση; για κάποιο λόγο θυμίζει κάτι από όνειρο.

φιλιά πολλά!
Περιμένουμε τη συνέχεια..

Mariela είπε...

Άστρια,
μάλλον το όνειρο προέρχεται από τη διάθεση που είχα να "πετάξω"...
και να περιπλανηθώ μέσα στο τοπίο αυτό από ψηλά...
η συνέχεια έρχεται σύντομα!
σε φιλώ πολύ

ξωτικό είπε...

Aααα να σ'πώ ,ήρθα για όνειρα και με βάζεις δύσκολα .άσε που ψάχνω μια ώρα που πήγαν τα σχόλια και βρίζω το τσίπουρο που κατέβασα.
Λοιπόν στο καθήκον :
Αυτό το αρχαία τραγωδία με χτύπησε κατακούτελλα . Ταίριαζε στα κυπαρισσάκια γάντι !!!!!!!!!!!!
Οι μυγδαλοροδακινομηλοκάτιτέτοιο τέλοςπάντων ανθισμένες μές την τρελλή χαρά βέβαια μάλλον απο ρομαντικό σονέτο δραπέτευσαν :D
τώρα εγώ η στριμμένη μπορώ να έχω το πρώτο με λίγο απ'αυτά τα ΑΠΊΘΑΝΑ χρυσαφένια στάχυα (;) του δεύτερου ;;;;
Επίσης πολύ γουστράρω το δεύτερο στην μη ολοκληρωμένη φάση του !!!!!
τελείως ονειρικό !!!!!!

Καλά θα ξανάρθω και με καφέ ;-))

αλλά θέλω να πάω εκεί ΤΩΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ !!!!! Άτιμηηηηηηη

Lúcia είπε...

Mariela i liked so much the inspiration you had! Great idea and sensibility. Wow!!

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails