Κάποια στιγμή που βρισκόμουν σε ιδιαίτερη πίεση πήρα το μαρκαδοράκι μου στο χέρι και άρχισα να παίζω με γραμμές και σχήματα.
Θυμήθηκα τα γυμνασιακά μου χρόνια
όπου πέρασα ώρες ατελείωτες κρυμμένη πίσω από μια στοίβα βιβλία να σχεδιάζω
διακοσμητικά κάθε είδους σε όλα τα τετράδια και τα βιβλία μου.
Μία ώρα αργότερα ήμουνα ήρεμη και
χαρούμενη! Συνέχισα λοιπόν αυτό το παιχνίδι λίγο πιο συνειδητά. Σας παρουσιάζω
σήμερα τα πρώτα τέσσερα σχέδια.
Όπως πολύ καλά γνωρίζετε, είμαι
πνεύμα ανήσυχο. Δεν νομίζω λοιπόν ότι θα παραμείνει αυτή η δραστηριότητα μόνο σε
επίπεδο παιχνιδιού και χαλάρωσης.
Έχω πολλά ακόμα να σας πω, αλλά δεν θα το κάνω
στην ίδια ανάρτηση… διάφορες σκέψεις τρέχουν ήδη στο μυαλό μου! Μείνετε σε επαφή…
One
day, feeling overwhelmed I grabbed my ink pen and started doodling with lines
and shapes. After an hour I was feeling calm and joyful…
So
I decided to continue the “game”!
I present
you here my first four drawings.
16 σχόλια:
Χάρμα, θα ήθελα καί άλλα!
Μού θύμισαν ατελείωτες ώρες βαρετών μαθημάτων ή- αργότερα- τηλεφωνημάτων ;-)
Σίγουρα ο καλύτερος και ο πιο δημιουργικός τρόπος χαλάρωσης !!!
Καλημέρα και καλή συνέχεια !!!
Εμένα πάλι μου θυμίζουν ήρωες παιδικού παραμυθιού, έτοιμους να ξεκινήσουν ένα ταξείδι ονείρου για μικρούς και μεγάλους. Φιλιά και καλή βδομάδα Μαριέλα
Μαριέλα,ακόμη κι αυτά τα σκιτσάκια δείχνουν το ταλέντο σου!
Φιλιά!
Με την πρώτη ματιά μοιάζουν αφηρημένα...όμως δεν είναι, έχουν κινήσει και οι φόρμες τους δεν είναι τυχαίες...π.χ. βλέπω ανθρώπινες φιγούρες σε κίνηση και ένα καθιστό σκυλάκι!
Εχταχτα τα μολυβοπαίγνια!!
Και φυσικά, στα βαρετά μαθήματα και εγώ σχεδίαζα, αυτοκίνητα φυσικά.
Μ΄αρέσει αυτό το παιχνίδι.. άσε μας κρατάς και πάλι σε αγωνία.. κι αυτό μ΄αρέσει ;-)
Φιλάκια πολλά!
Ντοντό, νομίζω ότι εκείνα τα βαρετά μαθήματα υπήρξαν η αφορμή για πολλές δημιουργίες σε πολλούς από εμάς...
Θα δεις κι άλλα σύντομα!!
Στέλιο, απίστευτη και ιδιαίτερα ευχάριστη χαλάρωση, τόση που δεν το περιμένεις!!!!
Χριστίνα, μου αρέσει πολύ η οπτική σου!
σε φιλώ...
Ελένη μου, ευχαριστώ πολύ!
φιλάκια
Δαμασκηνή, Δαμασκηνή....
η φαντασία σου μ' αρέσει!
Πράγματι πρόκειται για ανθρώπινες φιγούρες, αξίζει όμως να σου πω ότι τίποτα από αυτά που βλέπεις εδώ δεν ξεκίνησε προγραμματισμένα. Από ένα σημείο και πέρα απλά ακολούθησα μια ροή για να το "φέρω" προς την ανθρώπινη φιγούρα.
Όσο για το σκυλάκι, τέλειο...
εγώ έβλεπα ένα τρενάκι!!!!
Κωνσταντίνε, μήπως θα ήταν πιο δόκιμος ο όρος "μαρκαδοροπαίγνια"??
Μαζί με τα αυτοκίνητα θα έβλεπα στην ίδια σειρά και αράχνες, γκρεμούς, νυχτερίδες, αρουραίους... ή μήπως η ασθένεια εμφανίστηκε αργότερα;;;;
Μαργκό μου, από παιχνίδια άλλο τίποτα... χαχα! ενθουσιάζομαι κι εγώ κάθε φορά που ανακαλύπτω κάτι σαν μικρό παιδί!
φιλάκια
Υπέροχα!!!!!!
καλό βράδυ
Ευχαριστώ Βασιλική μου....
Δημοσίευση σχολίου