Ψάχνοντας μέσα στο μπαούλο των
αναμνήσεων έπεσε στα χέρια μου ένα γράμμα από το 1975.
Πρωτοετής στο Παρίσι, τα γράμματα των
αγαπημένων μου ήταν πάντα καλοδεχούμενα και πολύ σημαντικά για μένα. Να θυμίσω
ότι την εποχή εκείνη, ούτε κινητά ούτε e-mail, ούτε skype… και τα υπεραστικά δύσκολα!!
Πήρα λοιπόν ένα φλιτζάνι αχνιστό καφέ
και αφέθηκα σ’ ένα ταξίδι στο χρόνο και τον χώρο….
Τα γραμματόσημα που βρίσκονται στο
έργο είναι της ιδίας εποχής. Δραχμές, 1, 0.50, 3…
 |
| Acrylics and collage on streched canvas • 20X20 cm |
Searching
in the box with my memory stuff, I found a letter written back in 1975, while
studying art in Paris. With a cup of coffee at hand I enjoyed very much this
journey to the past.
17 σχόλια:
Πολύ ζεστό και τόσο τρυφερό...
καλό βράδυ Μαριέλα
Τι όμορφο να 'χουμε φυλαγμένα πράγματα που μας φέρνουν αναμνήσεις! Καλησπέρα Μαριέλα μου...
Α! Είδες Μαριέλα που το γράμμα απ' τα παλιά τώρα ήρθε και σε μένα;
Κι εγώ πριν από πολλά πολλά και ακόμα πιο πολλά χρόνια σαν και σένα σπούδαζα Αrt στο Παρίσι...
Περιτριγύρισα και το blog σου και ότι είδα μου άρεσε πολύ!
Καλώς σε βρήκα λοιπόν και a bientot! (χωρίς τόνους!) :))
Μού αρέσει πολύ αυτή η δημιουργική ανακύκλωση χαρτιού ;-)
ομορφιές... ωραία αυτά τα γράμματα..
Μμμμ!!
υψηλής συναισθηματικής αξίας !!
ta gramata einai komath ths zws.den mas afinoyn na jexasoyme ths omwrfes sthgmes mprabw poy ta eixes filaji filakia...........
Συναισθηματικότατο και ωραιότατο!
Χριστίνα μου, στα έργα πάντα βγαίνουν τα συναισθήματα μας... είναι δύσκολο να κρυφτείς!!!
Καλημέρα Μαρία μου, νάξερες πόσα έχω φυλαγμένα....
Άιναφετς... όπως είπα και στο μπλογκ σου κι εγώ χάρηκα πολύ και φυσικά... a tres bientot!! αχ αυτοί οι τόνοι...
Ντοντό... έχω τόσα μαζεμένα... νομίζω πως θα αρχίσω να ξεθάβω διάφορα και να τα χρησιμοποιώ στα έργα μου... από γραμματόσημα μέχρι φυλλάδια εκθέσεων και περιοδικά της περιόδου '75 - '82... θα έχει ίσως ενδιαφέρον αλλά και συλλεκτική αξία!
Λαμπρινή, όχι μόνο ωραία... ευχαριστώ!
Ξωτικό... ακριβώς!
Βάσω, αυτό είναι το κακό της τεχνολογίας... τι να φυλάξεις τώρα;; μέηλ;;; κάπως μου κάνει...
Κωνσταντίνε, είναι αλήθεια ότι όσο το δούλευα αυτό βρισκόμουν σε άλλο κόσμο, κυριολεκτικά...
Πολύ όμορφο έργο και σίγουρα πολύ ενδιαφέρουσα όλη η σειρά σου με θέμα τον καφέ και τα γράμματα !!!
Καλό Σαββατοκύριακο !!!
Δημοσίευση σχολίου