“Ανάσες...”
άκουσα την ανάσα της γης
και κείνη του ανέμου
την ανάσα τ΄ουρανού
και κείνη του δρόμου
ένοιωσα την ανάσα της ζωής
και κείνη του θανάτου
να μπλέκονται
σ’ ένα ατέρμωνο ερωτικό τανγκό
αφουγκράστηκα την ανάσα των ψυχών
μαζί και των σωμάτων
γεννιέμαι, κάθε φορά,
βιώνοντας την παλμική ανάσα του λευκού τελάρου
για να πεθάνω
μόλις το χρώμα ανασάνει κι εκτροχιαστεί
μια ανάσα είναι η ζωή
μία και ο θάνατος.....
Το κείμενο αυτό γράφτηκε το 2005 με αφορμή την ατομική μου έκθεση με τίτλο "Ανάσες" και θέμα τα λουλούδια....
8 σχόλια:
Πολύυυυ βαθιά ανάσα !!!
Απ'αυτές που σπάνε το ρυθμό
και ...σε ξανασυντονίζουν με την ατόφια χαρά και την συγκίνηση !!!!
Μόνο μια σφιχτή αγκαλιά ...κυτταρικής συγγένειας μπορεί να πεί τα υπόλοιπα .
Καλό πολύ πολύ καλό μήνα !!!!
Επανήλθα να κλέψω το πάζλ γιατί μου ήταν αδύνατον να σταματήσω να το βλέπω!!
Πάρε ότι θέλεις ξωτικούλι μου.....
κράτα την ανάσα αυτή μέχρι να έρθει εκείνη του καλοκαιριού και του κοινού μας αγαπημένου τόπου!!
Βαθιές ανάσες- σε χρώμα και ποίηση- για να βγει πέρα το... μακροβούτι της χαζοκαθημερινότητας ;-)
Υπέροχος πίνακας!!!!
Καλό μήνα :-))
Διόρθωση: το παζλ πινάκων ;)
Αχ αυτή η χαζοκαθημερινότητα..... αντίσταση τώρα!!!! χαχαχα!
Ντοντό μου φιλιά!
Ροντάκι ευχαριστώ πολύ!!
θα τα πούμε φέτος λίγο καλύτερα στη Ν'αξο;; ναι, βέβαια δεν έχω παράπονο, ήδη καταφέραμε να συναντηθούμε.... που τα πας αυτό!! χαχα.....
Δημοσίευση σχολίου