Ένα ολόκληρο μήνα απομακρύνθηκα από
το καβαλέτο μου, χρόνος απαραίτητος για να κυοφορήσουν νέες ιδέες.
Ο
καιρός ζεστάθηκε, η μέρα μεγάλωσε και η Νάξος άρχισε να μου κλείνει
πονηρά το μάτι…
Μετά από τέσσερα συνεχόμενα χρόνια
επαφής με το νησί νομίζω πως ήρθε η ώρα να του αποδώσω έναν φόρο τιμής.
Έτσι λοιπόν για φέτος η καλοκαιρινή
μου έκθεση ζωγραφικής θα είναι μια περιπλάνηση στο νησί του Απόλλωνα.
Ένα μικρό οδοιπορικό μέσα από
προσωπικές στιγμές και εικόνες, μικρές ιστορίες ανεξάρτητες αλλά και άρρητα
δεμένες μεταξύ τους.
Συγκέντρωσα τα σκίτσα, τα χρώματα,
τις φωτογραφίες και τις σκόρπιες σημειώσεις μου. Πρόσθεσα στα υλικά τη μνήμη, «ελιξίριο»
στην αναβίωση του συναισθήματος και ξεκίνησα.
Ένα πρώτο μικρό βήμα είναι το ήμισυ
του παντός!
 |
| Detail of an old door / ball pen and watercolor "Απομεινάρι μιας ζωής που όλα ακόμα ήτανε αθώα" |
Naxos
again…
Summer
is not far away… so I start working for my new personal exhibition.
After
four consecutive years in the island I thought it was about time to honor Naxos,
the island of Apollo.
I
gathered my material, such as sketches, colors, photographs, personal notes and
started my painting journey. “The first step is half the battle” as they say…
30 σχόλια:
Αυτές οι μικρές,ζωγραφιστές λεπτομέρειες είναι ξεχωριστές!Πιστεύω,ότι θα ζωγραφίσεις από καρδιάς υπέροχα έργα από τη Νάξο.
Φιλιά!
Αυτό ακριβώς είναι Ελένη μου, την αγαπώ τόσο πολύ, δύσκολο να εξηγήσω αυτό που αισθάνομαι έχοντας μπει ήδη στη διαδικασία!!
φιλιά πολλά
Καλημέρα Μαριέλα,
Όπως πλέον γνωρίζεις, μου αρέσουν πάρα πολύ τα νησιά σαν θέμα ζωγραφικής και πραγματικά εντυπωσιάζομαι με την εκπληκτική απόδοση όλων των νησιώτικων έργων σου. Πραγματικά πάρα πολύ όμορφο έργο, σίγουρα κατάφερες να αποτυπώσεις τέλεια την λεπτομέρεια της παλιάς πόρτας !!!
Αναμένω με μεγάλο ενδιαφέρον την συνέχεια της σειράς για την Νάξο και εύχομαι καλή επιτυχία στους στόχους σου !!!
Αντε με το καλό!
Ωραία κάθεται το πορτοκαλί με το στυλό!
Στέλιο μου, είναι ίσως γιατί αυτά τα έργα έχουν πολύ συναίσθημα... αυτό συμβαίνει πάντα!
Σε ευχαριστώ πολύ...
Κωνσταντίνε, ξεκίνησα... αυτό ήταν!!
με βλέπω να πηγαίνω με τα χίλια τώρα έτσι που μου αρέσει και το θέμα....
Καλό καί δημιουργικό, ζωγραφικό ταξίδι σού εύχομαι, με πολλές, καινούργιες εμπειρίες!
Σ' ευχαριστώ Ντοντό μου από καρδιάς....
Όμορφες λεπτομέρεις που τείνουν να ξεχαστούν Μαριέλα.
Καλό απόγευμα.
Κωστής
Με το καλό να μας ταξιδέψεις Μαριέλα στα μικρά και όμορφα του νησιού. Ανυπομονώ να βλέπω πού θα σταματάει η ματιά σου και πώς θα μας ξεναγεί η παλέτα σου. Καλό μας ταξίδι λοιπόν!
Xααααα Εδώ είμαστε !!
Πόσο σε νοιώθω !!
Καλή αρχή κι άντε να δώ που θα σταματήσεις ;-)
(εντάξει εγώ δεν τρελλαίνομαι με το στυλό αλλά με το χρώμα και το χεράκι πολύ ζωντανό ,φάνημε η αγάπη σου !! )
καλοτάξιδη :-))
Νομίζω ότι επέλεξε η καρδιά πριν από το μυαλό:)
Και ίσως σημαδιακό το πρώτο έργο: σαν να χτυπά το ρόπτρο την πόρτα για να σου ανοιχτεί στη συνέχεια πίσω από αυτή όλη η Νάξος!:)
Καλή διαδρομή λοιπόν παίρνοντάς μας μαζί στις εικόνες της!
φιλιά πολλά!
Σίγουρα θα είναι όλα πολυ πετυχημένα αφού σε οδηγεί εκεί η καρδιά σου. Αυτό που βλέπω πάντως είναι υπέροχο και η λεπτομέρεια του στυλό του πάει πολύ. Φιλιά.
Αχ και πώς περιμένω τις διακοπές κι εγώ, Μαριέλα μου!
Η Νάξος είναι ένας απ'τους ποθητούς προορισμούς μου.
υγ: Είχα πάρα πολύ καιρό να σε επισκεφτώ και μου έλειψε πολύ το σπιτικό σου! Να'σαι πάντα καλά :)
απλά υπέροχη ανάρτηση
Μπράβο Mariela μου που σ'αυτούς τους δύσκολους καιρούς, της γενικής αδιαφορίας για την τέχνη, δεν το βάζεις κάτω. Εύχομαι από καρδιάς καλή επιτυχία.
Είναι ξεχωριστός τόπος, να έχεις πολλές δημιουργικές στιγμές, καλή επιτυχία. :)
Κωστή ακριβώς... γι αυτό και τις αποθανατίζω για να μην ξεχαστούν!!
Σε ευχαριστώ Χριστίνα μου, είναι ένα μάλλον δύσκολο οδοιπορικό γιατί η ματιά μου σε αυτόν τον τόπο σταματάει παντού!! πως να κάνω την επιλογή μου;; θα το μάθουμε παρέα...
Ξωτικό μου, αυτό ξαναπέστο... που θα σταματήσω;;; μάλλον θα δυσκολευτώ!
φιλάκια
Άστρια, εδώ σαφώς επιλέγει η καρδιά... και να σου πω ότι διαβάζεις τη σκέψη μου! δεν είναι μόνο ότι ανοίγεται η Νάξος πίσω από την πόρτα αλλά και η ίδια μου η ζωή. Το ρόπτρο αυτό υπήρχε ακριβώς το ίδιο στο σπίτι που μεγάλωσα στην Καβάλα... Μπορείς λοιπόν να καταλάβεις γιατί ξεκίνησα από αυτό!!
σε φιλώ
Ίζα μου, ευχαριστώ...
Σεβάχ, χαίρομαι όταν περνάς από εδώ, μου μεταδίδεις μια γαλήνη....
εάν κάποιο πλοίο σε φέρει το καλοκαίρι στη Νάξο θα χαρώ να τα πούμε από κοντά!
Ακράτ, ευχαριστώ!
Ντίνο μου, πως να το βάλω κάτω;; εάν δεν δημιουργήσω θα πάψω να αναπνέω.... σε ευχαριστώ!
Ροντάκι μου, ευχαριστώ!
εάν έρθεις και φέτος ελπίζω επιτέλους να βρεθούμε!! σε φιλώ
Αράχνιασε το πόμολο, σκούριασε...
Είδα και πολλές προηγούμενες αναρτήσεις, νέα στυλ, νέες δημιουργίες και ένα ταξίδι, πολύ ωραία! Εύχομαι να έχεις κανένα κυκλαδίτικο wifi και να στέλνεις κανένα χρώμα να βλέπουμε!
Τρέχω Κωνσταντίνε να το ξεσκονίσω τώρα.....
Ηλιογράφε.... τι χαρά να σε ξαναδούμε στα μέρη μας... ελπίζω πως θα τα λέμε και το καλοκαίρι φυσικά!!!!!
Δημοσίευση σχολίου