Αλίμονο Κωνσταντίνε μου... και μάλιστα αν μου επιτρέπεις θα ολοκληρώσω την εικόνα: Βράχια πέφτουν από ψηλά καθώς νυχτερίδες και άλλα ζωύφια έχουν χτίσει τη φωλιά τους ανάμεσα στα ξεσκισμένα πανιά της ομπρέλας και τα σκουριασμένα από την αλμύρα σίδερα....
...αυτά τα σίδερα που χρόνια πριν, φρεσκοβαμμένα κι αστραφτερά, χαρές ανείπωτες είχαν ζήσει, γέλια κακαριστά είχαν αφουγκραστεί. Μα ο χρόνος, δήμιος πάνω στο σβέρκο τους είχε γενεί, κι έμεναν εκεί νεκρά να θυμούνται τρισαγαπημένες θύμησες κι ευωδιές αντιηλιακών...
... αναπολώντας τις στιγμές χαράς και ξεγνοιασιάς, η ομπρέλα μας τώρα είχε αποκτήσει μια νέα ζωή!! Διαφορετική, ναι, βαρετή όμως καθόλου! Οι νέοι κάτοικοι ήταν σκοτεινοί και μυστηριώδης με μάτια μαύρα και γυαλιστερά που έλαμπαν μέσα στο σκοτάδι της νύχτας σαν μικρές απειλητικές φωτιές...
Χαρούμενες, δροσερές και τόσο όμορφα χρωματιστές όπως ταριάζει εξάλλου στις καλοκαιρινές ομπρέλλες !!! Εύχομαι να είναι και καλοτάξιδες !!! Καλό Σαββατοκυρίακο !!!
24 σχόλια:
Ως καλό ξωτικό λοιπόν θα βάλω τα δυνατά μου ;-)
Καλή τύχη απ'το πιο ....ζαχαρωτό μέρος της καρδιάς μου !!!!!
Σε ευχαριστώ γλυκό μου ξωτικό...
Καλή τύχη κι από μένα αλλά είμαι σίγουρη πως θα την έχουν. Είναι χαρούμενα, δροσερά, σούπερ καλοκαιρινά!!!
Μου άνοιξαν την καρδιά :-)
Εχταχτες!!!
Δεν θα κάνεις όμως και καμμιά ομπρέλλα διαλυμένη, σκισμένη από τον αέρα και μισοθαμένη στην άμμο;; Που την πετυχαίνεις και την άμμο;;
Καλοτάξιδες, όπου πηγαίνουν- μεταφέροντας φως καί χρώμα!
Με το καλό να φτάσουν και να σου στείλουν πολύ καλά νέα! Καλή επιτυχία Μαριέλα μου!!!
Μαργκό μου.. ευχαριστώ!
η αλήθεια είναι πως με διασκέδασε και μου έφτιαξε πολύ το κέφι όλη η σειρά!
Αλίμονο Κωνσταντίνε μου...
και μάλιστα αν μου επιτρέπεις θα ολοκληρώσω την εικόνα:
Βράχια πέφτουν από ψηλά καθώς νυχτερίδες και άλλα ζωύφια έχουν χτίσει τη φωλιά τους ανάμεσα στα ξεσκισμένα πανιά της ομπρέλας και τα σκουριασμένα από την αλμύρα σίδερα....
Ντοντό μου ευχαριστώ!
Χριστινάκι μου, ευχαριστώ... για να δούμε τι νέα θα μου φέρουν...
Η οπτική της πρώτης το κάτι άλλο!
Ευχές πολλές πολλές για μεγάλη καλή επιτυχία. Από βάθος καρδιάς!
...αυτά τα σίδερα που χρόνια πριν, φρεσκοβαμμένα κι αστραφτερά, χαρές ανείπωτες είχαν ζήσει, γέλια κακαριστά είχαν αφουγκραστεί. Μα ο χρόνος, δήμιος πάνω στο σβέρκο τους είχε γενεί, κι έμεναν εκεί νεκρά να θυμούνται τρισαγαπημένες θύμησες κι ευωδιές αντιηλιακών...
... αναπολώντας τις στιγμές χαράς και ξεγνοιασιάς, η ομπρέλα μας τώρα είχε αποκτήσει μια νέα ζωή!! Διαφορετική, ναι, βαρετή όμως καθόλου!
Οι νέοι κάτοικοι ήταν σκοτεινοί και μυστηριώδης με μάτια μαύρα και γυαλιστερά που έλαμπαν μέσα στο σκοτάδι της νύχτας σαν μικρές απειλητικές φωτιές...
Αστριάκι μου, λυπάμαι που σε προσπέρασα αλλά έπρεπε να συνεχίσω τη διήγηση....(χαχα!)
σε ευχαριστώ κι εγώ από καρδιάς για τις ευχές σου!
Χαρούμενες, δροσερές και τόσο όμορφα χρωματιστές όπως ταριάζει εξάλλου στις καλοκαιρινές ομπρέλλες !!!
Εύχομαι να είναι και καλοτάξιδες !!!
Καλό Σαββατοκυρίακο !!!
Χε,χε, ωραίο θέμα, μου φαίνεται θα εκπονήσω ακουαρέλλαν με διαλυμένη ομπρέλλα σε ωραίο πένθιμο μωβ και αρουραίους τριγύρω!
Σε ευχαριστώ πολύ φίλε μου Στέλιο... να περάσεις μια όμορφη Κυριακή, τώρα πια....
Κωνσταντίνε άντε να δούμε.... άντε να δούμε....
Αχ καλοκαίρι!!!
Καλή τους τύχη!
(αν είχε like εδώ, θα έβαζα στο σχόλιο του Κωνσταντίνου...)
Καλή τύχη στις όμορφες ομπρελίτσες σου Μαριέλα!!! Η θετική μας ενέργεια μαζί τους!!!
Κική μου ευχαριστώ!!
θα συμφωνήσω, τα σχόλια του Κωνσταντίνου είναι και.... χαχα!
Μαρία μου σε ευχαριστώ!
Η θετική ενέργεια πάντα χρειάζεται!
Καλή τους τύχη κι από μένα , πολλές ευχές να ναι καλοτάξιδες !!
Σε ευχαριστώ πολύ Αθηνά μου... φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου