Τα δαιδαλώδη στενά της Παλιάς Χωράς Νάξου, τα περπάτησα χίλιες και μία φορές...
Κάθε βήμα, κάθε γωνιά, κάθε χρώμα και κάθε σκιά, είναι ένα σημείο αναφοράς!
Κάθε βήμα, κάθε γωνιά, κάθε χρώμα και κάθε σκιά, είναι ένα σημείο αναφοράς!
 |
| Watercolor and ink pen | size: 17X12 cm |
15 σχόλια:
Αυτό είναι γιά να το κοιτάζεις ένα γκρίζο, βροχερό πρωινό καί να χαμογελάς! :-)
Ή και απλά να το σκέφτεσαι.... εκείνη τη γωνία που περνάς ανελλιπώς καθημερινά και ψωνίζεις τα λαχανικά για τη σαλατίτσα σου...
σταματώ γιατί είμαι ικανή να γράψω ολόκληρη ιστορία!
Φιλιά Ντοντό!!
Υπέροχη ζωγραφιά !!!
Πανέμορφη και πολύχρωμη γωνιά !!!
Καλό απόγευμα Μαριέλα !!!
Κάποιος αγαπάει πολύ τη Νάξο!
Ευχές για ένα όμορφο βράδυ!
Συμφωνώ με Dodo! Όταν το είδα, ασυναίσθητα χαμογέλασα πλατιά:-)
Μου αρέσει πολύ η καλοκαιρινή διάθεση που έχεις;-)
Φιλιά πολλά!
Μαριέλα μου, όμορφο το κοντινό σου...
που ίσως πολλές φορές ψωνίζουμε βιαστικά χωρίς να προσέχουμε γύρω μας...
Ωραία έγραψαν τα λεμόνια και οι ντομάτες!
Και επίσης, σημαντική λεπτομέρεια οι τρυπούλες από τα πλαστικά καφάσια στο 12x17!!!
Στέλιο ευχαριστώ! Όπως ίσως κατάλαβες είναι ο μανάβης μου στο νησί... χαχα!!
librarian,
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!!!!
Σε ευχαριστώ για τη βόλτα από το "σπίτι" μου....
Μαργκό μου, αυτό με κρατάει!!
Είναι εντυπωσιακό πόση χαρά μου δίνει το θέμα που δουλεύω... βγαίνει κατευθείαν από την ψυχή μου!!
φιλάκια
Δαμασκηνή, είναι σωστό αυτό που λες... πολλές φορές δεν "βλέπουμε" γύρω μας...
ευτυχώς έχω μάθει, ή μάλλον μου έχει αυτόματη συνήθεια να βλέπω τα πάντα (όσα προλαβαίνω τουλάχιστον)!!!
φιλιά πολλά
Κωνσταντίνε,
τι παρατήρησες ο άνθρωπος!!!!
σ' ευχαριστώ!
Αααα, δεν είναι λεμόνια αλλά κίτρινες πιπεριές!!!! χαχα!
ΑΣ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΗΣΟΥΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ....
Μόλις διαπίστωσα ότι στην ανάρτηση που έκανα στις 9 Μαΐου δεν απάντησα σε όλα τα σχόλια...
συνέβη κατά λάθος και τώρα είναι μάλλον αργά!!
"...χίλιες και μια φορές" θυμίζει παραμύθι:) Νομίζω ότι έτσι βλέπεις και τη Νάξο σου: ένα παραμύθι με τα μάτια μικρού παιδιού:)
Και το έργο σου τόσο μα τόσο καλοκαιρινό!!!
Να είσαι καλά και να μας ταξιδεύεις
Σε φιλώ πολύ
Άστρια, έτσι ακριβώς όπως το λες... η Νάξος είναι το "παραμύθι" μου!!
Είναι το φως στο τούνελ του χειμώνα, είναι διέξοδος, προοπτική, έρωτας και αγάπη μαζί!!
σε φιλώ κι εγώ....
Δημοσίευση σχολίου