Είναι ιδιαίτερα αναζωογονητική μια
βόλτα στα στενά της Χώρας Νάξου νωρίς το πρωί. Σαν όλα να είναι αγνά και
ατόφια, ουσιαστικά και αληθινά.
"Early in the morning"
Όπως απάντησα στην πολύ σωστή
παρατήρηση της φίλης Άστριας στην προηγούμενη ανάρτηση, ναι, η Νάξος είναι το «παραμύθι»
μου.
Είναι το φως στην άκρη του τούνελ του
χειμώνα, είναι όραμα, είναι ανάσα, είναι έρωτας και αγάπη μαζί.
Χαίρομαι να σας έχω συνοδοιπόρους σε
αυτές τις διαδρομές!
 |
| Watercolor and ink pen / size: 17X12 cm |
"Early in the morning"
I like very much to walk early in the morning in the narrow streets of Chora in Naxos...
17 σχόλια:
Να χαίρεσαι όσο πιο συχνά γίνεται, αυτές σου τις βόλτες Μαριέλα μου και να δημιουργείς, γιατί όλα αυτά είναι πραγματική ζωή. Την ζήλεψα τη βόλτα σου... Φιλιά πολλά.
Λέγοντας νωρίς το πρωί, φαντάζομαι εννοείς λίγο πριν πέσεις γιά ύπνο, όχι μόλις έχεις ξυπνήσει, έ;;
Πολύ ωραίο πάντως, πολύ καλοστημένο, και γιά live οπωσδήποτε θα το προτιμούσα με το απογευματινό φως, όχι με το άλλο το αξημέρωτο!
Μαρία μου, από Ιούλιο μέχρι Σεπτέμβριο αν θέλει ο Θεός θα είμαι στη Νάξο.... Αν σε φέρει κανένα πλοίο από εκεί θα τις κάνουμε παρέα τις βόλτες....
όπως το λες, "πραγματική ζωή"!!
Κωνσταντίνε, και όμως....
είναι γύρω στις 10:30 το πρωί...
έχω ξυπνήσει από τις 8:30 περίπου... έχω πιει καφέδες, έχω ανοίξει το κομπιούτερ να δω μέηλ, έχω ντυθεί, έχω κατέβει με το αυτοκίνητο στη Χώρα μαζί με τον Νταλί εννοείται, και ακολουθούμε την συγκεκριμένη διαδρομή που μου αρέσει πάρα πολύ, για να ψωνίσω τα λαχανικά μου από τον μανάβη της προηγούμενης ανάρτησης και να καταλήξω στο Λαβύρινθο για άλλον ένα πρωινό καφέ.....
Σε κάλυψα;;;;
Ετσι μάλιστα!
10.30' είναι ωραίο το φως και η κατάλληλη ώρα γιά να την λέμε νωρίς-νωρίς το πρωί χωρίς να διακινδυνεύουμε εκείνο το έντονο κοντράστ των πολύ οριζόντιων ακτίνων που κυριαρχούν νωρίτερα αλλάζοντας τις χρωματικές ισορροπίες σε μη επιθυμητό επίπεδο.
Ετσι εξηγείται και η επιτυχία του έργου μέσω της υπαρκτής αντικειμενικά ισορροπίας της τονικότητας που μόνο μετά τις 10.00' μπορεί να επιτευχθεί.
Ακριβώς Κωνσταντίνε,
είναι η ώρα που αρχίζει σιγά σιγά ο ήλιος να χτυπά με 45 μοίρες γωνία...
Εξ' άλλου είναι γνωστό και στους φωτογράφους πως η καλύτερη ώρα για φωτογράφιση στις Κυκλάδες είναι 10:00 με 11:00 περίπου το πρωί και μετά τις 4:00 το απόγευμα....
Βέβαια η αίσθηση που έχω αποδώσει στο συγκεκριμένο έργο είναι πολύ νωρίτερα από τις 10:30...
μου έχει συμβεί να βρίσκομαι εκεί και στις 8:00.... (και όχι πριν κοιμηθώ....)
Lovely picture. The islands are so nice!
καλημέρα.πρώτη φορά στο blog σου,μετα απο 2 χρόνια.
θυμάμαι παλαιότερα είχες και μουσική απο ενα webradio.
Πολύ ωραία ολα σου τα εργα.
Αν θέλεις ακουσε λίγο αυτό το ραδιόφωνο.ειναι απο Θεσσαλονίκη και αξίζει πραγματικά!!!!!
http://www.e-radio.gr/player/player.asp?sID=809
http://www.youtube.com/watch?v=tSP6r2Fu1Ys
Το οικείο καί πάντοτε αγαπημένο διάφανο γαλάζιο τού καλοκαιρινού ουρανού το πρωί!
Χρώμα και λίγες γραμμές δίνουν ζωή στα υπέροχα έργα σου!
Φιλιά!
Πόσο όμορφο...
Αχ αυτά τα περπατήματα στα σοκάκια και ο πρωινός καφές....!! τί καλά: το παραμύθι συνεχίζεται....:)
φιλιά πολλά!
Ada, thank you very much and welcome to my blog.
Ανώνυμος (Μάριε;;;;;;)
καλώς τον, πάλι με χρόνια με καιρούς.... ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, βρέθηκες Θεσσαλονίκη να υποψιαστώ....
Ελένη μου, κάποιες φορές ουκ εν τω πολλώ το ευ....
φιλιά και καλό ΣΚ!
Ντοντό μου, σε προσπέρασα κατά λάθος...
αυτό το διάφανο είναι που κάνει όλη τη διαφορά!!!
Άστρια, έχει κι άλλο ακόμα πολύ...
φιλάκια
Δημοσίευση σχολίου