Σαν πρώτη ανάρτηση της νέας χρονιάς δυο ολοκαίνουργιες εικόνες!
Αναρωτιέμαι, είναι η αγιογραφία που θα χαρακτηρίσει αυτό τον χρόνο ή κάτι άλλο που δεν γνωρίζω ακόμα;; (ξέρετε είμαι ανήσυχη...)
Στον Άγιο Νικόλαο προσπάθησα μέσα από τα χρώματα να δώσω την αίσθηση του νερού μια και είναι ο προστάτης Άγιος των ναυτικών. Αγαπημένη καθώς είναι και η θάλασσα, το ταξίδι αυτό ήταν μοναδικό!
Η Αγία Ελπίδα, ήταν μικρή, μόλις 10 χρονών όταν οδηγήθηκε στο μαρτύριο και τέλος στον θάνατο.
Η ιστορία λέει ότι καθώς την βασάνιζαν το σώμα της μοσχοβολούσε μύρο. Έτσι πρόσθεσα ένα κλαδάκι στο χέρι μαζί με τον σταυρό.
Λέει ο Κόντογλου:
"Σκοπός της αγιογραφίας είναι η αναγωγή από τα αισθητά στα νοητά, από τα υλικά στα πνευματικά και από τα εφήμερα στα αιώνια.
Με την αγιογραφία όλα απεικονίζονται όχι σαν θέαμα αλλά σαν μυστήριο"
Αναρωτιέμαι, είναι η αγιογραφία που θα χαρακτηρίσει αυτό τον χρόνο ή κάτι άλλο που δεν γνωρίζω ακόμα;; (ξέρετε είμαι ανήσυχη...)
Στον Άγιο Νικόλαο προσπάθησα μέσα από τα χρώματα να δώσω την αίσθηση του νερού μια και είναι ο προστάτης Άγιος των ναυτικών. Αγαπημένη καθώς είναι και η θάλασσα, το ταξίδι αυτό ήταν μοναδικό!
Η Αγία Ελπίδα, ήταν μικρή, μόλις 10 χρονών όταν οδηγήθηκε στο μαρτύριο και τέλος στον θάνατο.
Η ιστορία λέει ότι καθώς την βασάνιζαν το σώμα της μοσχοβολούσε μύρο. Έτσι πρόσθεσα ένα κλαδάκι στο χέρι μαζί με τον σταυρό.
Λέει ο Κόντογλου:
"Σκοπός της αγιογραφίας είναι η αναγωγή από τα αισθητά στα νοητά, από τα υλικά στα πνευματικά και από τα εφήμερα στα αιώνια.
Με την αγιογραφία όλα απεικονίζονται όχι σαν θέαμα αλλά σαν μυστήριο"
10 σχόλια:
Νομίζω Μαριέλα, πως κατάφερες να μεταδώσεις το αίσθημα και στις δυο εικόνες και αυτό για μένα που μεγάλωσα χωρίς καμιά θρησκευτική παιδεία, είναι πολύ πολύ σημαντικό και όμορφο...
Εύχομαι αυτή η χρονιά, να φέρει στη ζωή μας πολλές παρόμοιες "εικόνες"!!!
ΑΦιλάκια πολλά πολλά!
Η πρώτη εικόνα της που βλέπω: γλύκα, αγνότητα, τρυφεράδα, Ελπίδα.
Καταπληκτικά έργα, μπράβο Μαριέλα και καλή συνέχεια !!!
Τόσο ωραία αγιογραφμένος ο Αγιος Νικόλαος!!! Θαλασσινός, στοργικός, ταπεινός, όπως τον θέλει η παράδοση της εκκλησίας μας! Για την Αγία Ελπίδα, δεν μπορώ να εκφράσω γνώμη. Την έχω τόσο συνδέσει στην εικόνα με την μητέρας της Σοφία και τις αδελφές της Πίστη και Αγάπη, που με ξενίζει. Όμως αυτό θα πει εικαστική παρέμβαση!
Φιλιά
Μαγισσούλα μου, χαίρομαι ιδιαίτερα γι αυτό!
Είναι πολύ σημαντικό και για μένα να ξέρω ότι αυτά που δημιουργώ είτε είναι εικόνες είτε οτιδήποτε άλλο κάνουν καλό στην ψυχή των ανθρώπων!
Σ' ευχαριστώ!
Ντοντό, συνήθως απεικονίζονται όλες μαζί, αλλά, ήθελα απλά να τιμήσω την προστάτιδα μου μια και φέρω το όνομα της!
Χριστίνα μου ευχαριστώ για το σχόλιο σου.
Μου δίνεις την ευκαιρία να αναπτύξω περισσότερο το σκεπτικό μου, που ίσως θα ήταν χρήσιμο να το έχω κάνει και στην ανάρτηση.
ΌΠως είπα και στην Ντοντό, η επιλογή να την κάνω μόνη της δεν είναι από "εικαστική παρέμβαση" αλλά από εσωτερική επιθυμία να ζωγραφίζω την προστάτιδα μου μια και φέρω το όνομα της.
Είναι στην ουσία ένα είδος προσωπικής προσευχής, αλλά και "ελπίδας" για ότι καλύτερο μπορεί να συμβεί.
Κάποια στιγμή θα εικονογραφήσω και τις τρεις, αλλά θεωρώ ότι η συγκεκριμένη έχει ένα ιδιαίτερο συναίσθημα για μένα.
φιλιά πολλα
Στέλιο μου, κατά λάθος σε προσπέρασα... ευχαριστώ πολύ, να είσαι καλά!
Μαριέλα μου έχεις τόσο δίκιο! Μαρία Ελπίδα!!! Στο Μαριέλα πάντα έμενα στο Μαρία, λάθος μου. Εύχομαι η Αγία Ελπίδα να είναι πάντα κοντά σου και να σε προστατεύει!!! Με αγάπη (την μικρότερη αδελφή...) Χριστίνα
Σ' ευχαριστώ Χριστινάκι μου,
αγάπη και φιλιά
Δημοσίευση σχολίου