Δυο κορμιά που πέτρωσαν αγκαλιασμένα! Η παραλία όμως τα χαϊδεύει και δεξιά ψηλά το άρμα του ήλιου καλπάζει χαράζοντας νέα κατεύθυνση... Κατάφερες να μαλακώσεις την πέτρα με το φως και ν' ανοίξεις ορίζοντες! Η θλίψη του πρώτου πλάνου καταλήξει σε αισιοδοξία!
5 σχόλια:
πανέμορφο Μαριέλα!!! πάμε για φινάλε...
φιλάκια
Βραχώδες το τοπίο, στο βάθος άλλος πλανήτης; ό,τι πρέπει ο τίτλος ;-)
Ούτε που κατάλαβα πότε πέρασε ο καιρός Χριστίνα μου.....
Ότι πρέπει και η απόδραση... μήπως και βρεθεί κάτι καλύτερο... Ντοντό μου....όχι δεν γκρινιάζω, κι ας φαίνεται έτσι.... απλά είμαι ταξιδιάρα ψυχή!
Δυο κορμιά που πέτρωσαν αγκαλιασμένα! Η παραλία όμως τα χαϊδεύει και δεξιά ψηλά το άρμα του ήλιου καλπάζει χαράζοντας νέα κατεύθυνση...
Κατάφερες να μαλακώσεις την πέτρα με το φως και ν' ανοίξεις ορίζοντες! Η θλίψη του πρώτου πλάνου καταλήξει σε αισιοδοξία!
Δημοσίευση σχολίου