ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

"Watercolors 100" • 9 • Οι δύο εκδοχές....



Αυτό το παράθυρο αποτελεί τμήμα ενός γκρεμισμένου νεοκλασικού στη χώρα της Αίγινας.
Ως γνωστόν μου αρέσει να τριγυρνώ στα ερείπια και να αφουγκράζομαι ιστορίες...
Αυτή τη φορά, έκανα δύο εκδοχές.
Η μία πιο μικρή και πιο ελεύθερη, η άλλη λίγο μεγαλύτερη και πιο λεπτομερής...
Είναι ακουαρέλα με μελάνι και οι δύο.
Ποια προτιμάτε περισσότερο??
Για να μην σας επηρεάσω, θα σας πω την δική μου άποψη αφού αφήσετε τα σχόλια σας!!

Two options of the same subject!
one small and expressive, the other bigger with more details...
Which one you prefer??

41 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

μάλλον προς την εκδοχή με τις λεπτομέριες. πολύ όμορφες όμως και οι δύο

dodo είπε...

Μόλις τα είδα, είπα αμέσως "η πρώτη, η πιό υπαινικτική", ξανακοίταξα προσεκτικότερα και μού άρεσε το ίδιο και η δεύτερη! ;-)
(ξανακοιτάζει, μεγεθύνει, κοιτάζει πάλι)
Τελικά, ναι, η πρώτη μάλλον!

Mariela είπε...

Ευχαριστώ Βαγγέλη... καλημέρα!

Mariela είπε...

Ντόντο καλημέρα,
φαντάζομαι ότι εννοείς την πιο ελεύθερη στα αριστερά....

Λορελάη είπε...

Η πιο ελεύθερη γιατί δίνει και την θολή αίσθηση του χρόνου που αποπνέει ένα ερειπωμένο παράθυρο.
Όμορφες κι οι δύο ωστόσο :)

dodo είπε...

Ακριβώς!

55fm είπε...

Kαλημέρα!
Εμένα η μικρή και η ελεύθερη με μαγνητίζει...
Φιλιά

Margo είπε...

Και εγώ ψηφίζω την μικρή την πιο αυθόρμητη.
Βγάζει πιο αληθινό το ερειπωμένο.
Καλή βδομάδα Μαριέλα μου

Ανώνυμος είπε...

Εγώ θα προτιμήσω τη δεύτερη. Μου αρέσουν τα ερείπια που φυτρώνουν καταμεσής της ζωής.

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ. ΠΡΟΤΙΜΩ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΚΑΘΑΡΗ ΕΙΚΟΝΑ.ΑΛΛΩΣΤΕ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΦΟΒΑΣΕ ΝΑ ΔΕΙΣ ΚΑΤΑΜΑΤΑ ΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ? ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ .

MYSTELIOS είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
MYSTELIOS είπε...

...καλησπέρα Μαριέλα , μας βάζεις μεγάλο δίλημμα ??? η κάθε μια έχει και την δικιά της χάρη και ομορφιά...τελικά παρόλο που η δεύτερη φαίνεται πιο ολοκληρωμένη θα ψηφίσω την πρώτη γιατί σε αυτήν διακρίνω περισσότερο την ατμόσφαιρα της εγκατάλειψης του παλιού ερειπωμένου σπιτιού !!!

Mariela είπε...

Αγγέλα μου δεν είχα σκεφτεί αυτή την εκδοχή, "την θολή αίσθηση του χρόνου"
όταν ζωγραφίζω, σπανίως σκέφτομαι.. συνήθως αφήνομαι να παρασυρθώ...

Mariela είπε...

50fm...
ευχαριστώ!
και εμένα η πιο ελεύθερη μου πάει
περισσότερο!
σε φιλώ

Mariela είπε...

Μαργκο μου,
χαίρομαι που σου αρέσει η πιο ελέυθερη γιατί θα ήθελα να ελευθερωθείς κι εσύ!
πολλά φιλιά

Mariela είπε...

Στεργιανή ζάλη,
όλα παίζουν και νομίζω πως το ενδιαφέρον είναι ακριβώς εκεί, ότι στον καθένα αρέσει κάτι διαφορετικό
και φυσικά ο λόγος που του αρέσει...

Mariela είπε...

Ανώνυμε,
δεν φοβάμαι καθόλου να δω τα ερείπια, εξ' άλλου έχω δηλώσει κατ' επανάληψη ότι μου αρέσουν πολύ!

Mariela είπε...

Art traveller,
δεν νομίζω ότι υπάρχει θέμα ολοκλήρωσης και μη αλλά κυρίως διαφορετικού τρόπου έκφρασης...

IZA είπε...

Προτιμώ την ελεύθερη εκδοχή στις ακουαρέλλες, χωρίς να σημαίνει πως και η άλλη δεν είναι εξίσου όμορφη. Περιμένω με αγωνία αυτά που έχεις να μας πεις. Πάω να κάνω κιεγώ μια ανάρτηση με ακουαρέλλα. Ζήλεψα. Φιλάκια.

eleni είπε...

Μαριέλα και οι δυο εκδοχές πολύ όμορφες!
Προτιμώ την πιο ελεύθερη απόδοση,μ΄αρέσει ο αυθορμητισμός της.
Φιλιά!

Stathis Mavridis είπε...

Για μένα δεν τίθεται καν ζήτημα σύγκρισης...
Σύγχρονη ακουαρέλα = ελευθερία εκτέλεσης.

Mariela είπε...

Ιζα μου,
το ανέφερα πιο πάνω...
προτιμώ την πιο ελεύθερη!
έρχομαι να δω τη δική σου...
φιλιά

Mariela είπε...

Ελένη,
ο αυθορμητισμός αυτός που λες,
νομίζω μου πηγαίνει περισσότερο στο χαρακτήρα...
φιλιά

Mariela είπε...

Στάθη,
συμφωνώ μαζί σου!
αρχικά ήθελα να εκθέσω μόνο τη μικρή!
στη συνέχεια αποφάσισα πως αφού τις έχω κάνει θα έίχε ενδιαφέρον να δω τις αντιδράσεις...
νομίζω πως η επόμενη (θα αναρτηθεί αύριο) θα σου αρέσει...
ωραίο το μπλογκ σου, βρίσκεται στις πινελιές!

ξωτικό είπε...

Πρώτη γρήγορη ματιά γέρνω στην αριστερή μ'αρέσει λέω το υπαινικτικόν ..πιο ρομαντικόν πιο......μελαγχολικόν........μμμ σαν να με αναγκάζει να εστιάσω στο ερείπιο πιο πολύ την κάνω σιγά σιγά προς την δεξιά που κάνει παιχνίδι με την αντίθεση του ζωντανού πράσινου με τα νεκρά(;) χαλάσματα και τελικά σε κάνει να ελπίζεις εστιάζοντας στο πράσινο !!!ζήτω η ελπίδα !!!
αν ήηημουν πλούσιος θα τα έπερνα και τα δύο να τους βασανίζω όλους με το δίλημμα η να τους κρεμάω εναλλάξ ανάλογα με την διάθεση
χαχα !!

noir alice είπε...

Μαριελα μου εγω προτιμω τη δευτερη!Ειναι σα να μου λεει οτι αν ολα, επιφανειακα ή σε πρωτο πλανο, φαινονται κατεστραμενα ,δε σημαινει οτι ανοιγωντας το παραθυρο δεν μπορεις να βρεις κατι πολυ ομορφο κ ζωντανο...Σε καποια αλλη φαση της ζωης μου ισως μου αρεσε το πρωτο...

kiki είπε...

Τι όμορφες που είναι και οι δυο! Χμ! Δυσκολο! Τη 2η μάλλον!

Άστρια είπε...

Μου αρέσουν και οι δύο! δύο διαφορετικές ματιές.
Προτείνω να πάρουν τον αριθμό 9 και 10, εξάλλου μου αρέσει όταν οι ζωγράφοι ζωγραφίζουν το ίδιο αντικείμενο με διαφορετικό τρόπο:)) Είναι σαν αυθόρμητα να μοιράζονται στιγμές τους.

Καλό βραδάκι:)

H.Constantinos είπε...

Προτιμώ την δεύτερη.
Γιά την λεπτομέρεια στο σημείο με τις τρεις σπασμένες γρίλιες του παντζουριού δεξιά...

Mariela είπε...

Αδαμαντία,
να διευκρινίσω πως το δέντρο εχει φυτρώσει μέσα στο σπίτι, ίσως εκεί να είναι και ο βασικός συμβολισμός...

Mariela είπε...

ξωτικούλη,
διάβασε το σχόλιο προς την Αδαμαντία, όσον αφορά το δέντρο...
σε ευχαριστώ, ομολογώ πως με συγκινεί ιδιαίτερα όταν καταφέρνω να δημιουργήσω σε κάποιον τόσα συναισθήματα...

Mariela είπε...

Καλημέρα Κική μου...

Mariela είπε...

Άστρια,
οι σειρές έχουν συνήθως ενδιαφέρον κι εγώ δεν το έχω κάνει συχνά αυτό, ίσως πρέπει να το δοκιμάσω....

Λέω να τις αφήσω *9*, γιατί μου αρέσουν που είναι δίπλα δίπλα...
φιλιά!

Mariela είπε...

ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ....

η δική μου τοποθέτηση είναι πως
εικαστικά προτιμώ την αριστερή...
γιατί αυτό με εκφράζει περισσότερο και αυτή έκανα πρώτη!

Στη δεξιά πάλι ήθελα να εστιάσω στη λεπτομέρεια περισσότερο για να βιώσω αυτό το μέσα- έξω που έχει ο χώρος,
την αντίφαση δηλαδή του δέντρου που έχει φυτρώσει μέσα στα σωθικά του σπιτιού....

σας ευχαριστώ που μοιράζεστε αυτό το ταξίδι μαζί μου!

roadartist είπε...

Άργησα λίγο να περάσω..
Αλλά πραγματικά απόλαυσα τόσο τα έργα σου (με ταξίδεψαν..) όσο και τα σχόλια όλων.. Ευχαριστούμε που είσαι ανάμεσα μας Μαριέλα!

Mariela είπε...

Κωνσταντίνε,
κάτι έχει πάθει ο μπλογκερ, χάθηκε το σχόλιο σου και εμφανίστηκε τώρα ξανά που ΄ήρθε και της roadartist...
επίσης δεν μπορώ να κάνω καινούργια ανάρτηση.... τέλος πάντων!!

το περίμενα από σένα ότι θα δεις κάποια απίθανη λεπτομέρεια... απλά δεν ήξερα ποιά...

Mariela είπε...

roadartist,
τα σχόλια σε αυτή την ανάρτηση τα απόλαυσα κι εγώ πάρα πολύ!!
είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και καταλήγω στο συμπέρασμα πως μάλλον πρέπει να σας βάζω σε διλήμματα πιο συχνά!
κι εγώ σε ευχαριστώ που είσαι μέρος αυτής της παρέας, οι αναρτήσεις σου είναι πάντα τόσο ενδιαφέρουσες...
πολλά φιλιά!

logia είπε...

A Mariela
η πιο ελεύθερη γιατί "θυμίζει" κάτι όπως και τα ερείπια θυμίζουν κάτι
που υπήρχε,
χωρίς να ξέρουμε τι ακριβώς
και έτσι μένει η φαντασία ελεύθερη
να δώσει τον δικό της τόνο...

Mariela είπε...

logia,
όταν η φαντασία μαζί με το συναίσθημα μας είναι ελεύθερα να δώσουν τον δικό τους τόνο, τότε το έργο έχει ολοκληρώσει το στόχο του...

Phivos Nicolaides είπε...

Πολύ όμορφοι οι πίνακες σου και γενικά η εργασία σου. Επειδή αγαπάς την τέχνη, νομίζω θα σ' αρέσει αυτό ΑΣΤΕΡΙ!

noir alice είπε...

Μεσα στο σπιτι???Ακομα καλυτερα!Κ παλι το δευτερο προτιμω!Δεν το ειχα δει ετσι...Τωρα εκφραζει ακομα πιο πολλα!

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails