Το κείμενο γράφτηκε το 2007 με αφορμή την έκθεση "Μικρό Μπαρ".
Το αρχικό σκίτσο έγινε σε κεντρικό καφέ της Αθήνας με μπάρα στις 12 το μεσημέρι λίγα χρόνια μετά. Τα δύο μαζί διηγούνται μία ή πολλές ιστορίες. Δικιά μου ή δικιά σας...
The title of this painting is "That coffee we didn't drink" . It is difficult to explain more as it's a rather poetical story.... Thank you for visiting!
Το αρχικό σκίτσο έγινε σε κεντρικό καφέ της Αθήνας με μπάρα στις 12 το μεσημέρι λίγα χρόνια μετά. Τα δύο μαζί διηγούνται μία ή πολλές ιστορίες. Δικιά μου ή δικιά σας...
 |
| Double sketch pastel and ink - 29 X 21 cm |
The title of this painting is "That coffee we didn't drink" . It is difficult to explain more as it's a rather poetical story.... Thank you for visiting!
16 σχόλια:
υπέροχες οι ιστορίες σου Μαριελίτα...
καλημέρα!
όμορφο ποίημα, ώριμο. Παρά τον πόνο και την μοναξιά θάλεγα ότι το βρίσκω αισιόδοξο! όμως, το εικαστικό σύνολο στα μάτια μου κυρίως γράφει μια θλίψη, μια μοναξιά, μια μελαγχολία.
Ίσως έχουμε ανάγκη τον λόγο να μας στηρίξει κάποιες φορές, όταν το συναίσθημα ακόμα μας τυρανά...
Φιλιά Μαριέλα μου και καό Σ/Κ
Καφέ δεν πίνω, αλλά μου αρέσουν αυτές οι histoires... και οι ζωγραφιές που τις ακολουθούν...
Βασικά για τις πανέμορφες σου πέτρες-δέντρα ήρθα και για να σου αφήσω, το πιο ερωτικό τραγούδι που "τυχαία" βρήκα... φυσικά στα Γαλλικά!
http://www.youtube.com/watch?v=iSisOy3CQHQ
ΑΦιλάκια ή bisous! Q)
Σε ευχαριστώ Μεριλού... το έχω ξαναπεί, ότι από μια αυθεντία του είδους το σχόλιο αποκτά άλλη σημασία....
Χριστίνα μου, πόνος και μοναξιά πέρασαν πια, εξ'άλλου δασκάλα σου είναι πάντα αισιόδοξος τύπος...
Τώρα, που τη βρίσκω την αισιοδοξία δεν μπορώ να σου πω με ακρίβεια....
φιλάκια
Αιναφέτς... ευχαριστώ για το τραγούδι.... υπέροχο... και τόσο ταιριαστό!! Που με πήγες τώρα....
Γκρο Μπιζού.....
Μάλλον εκεί που την βρίσκω και γω, και πολλοί άλλοι...
εξάλλου χαρά χωρίς πόνο είναι σίγουρα!!! μισή χαρά
Μου αρέσει πολύ κι ας είναι μελαγχολικό. Η μελαγχολία, η μοναξιά και ο πόνος είναι όλα δικά μας και όταν εκφράζονται μέσα από την τέχνη βρίσκουν πολλές καρδιές να ταυτιστούν.
Μαριέλα μου ελπίζω να τα πούμε και μέσα στις γιορτές. Με το καλό η έκθεσή σου!
Φιλιά πολλά
"Των αισθημάτων το ασαφές
Να ζωγραφίσει ο καφές,
Να μου το δείξει ο καφές
Των αισθημάτων το ασαφές."
Χριστίνα μου, έτσι είναι όπως τα λες.... φιλιά πολλά πολλά!
Μαργκό μου, η τέχνη πάντα μιλάει με τον δικό της πολύ ιδιαίτερο αλλά καίριο τρόπο...
Δεν θα ξεχάσω ποτέ στην πρώτη μου έκθεση, πριν χρόνια... ήρθε κάποιος άγνωστος σε μένα και μου έκανε μια ανάλυση, ψυχανάλυση για την ακρίβεια που με έστειλε!!
Θα έρθεις Αθήνα;;;; επικοινώνησε να βρεθούμε! πολλά φιλιά
Κωνσταντίνε... έγραψες!!!! έγραψες μιλάμε....
Υγ. ετοιμάσου, Δευτέρα πάμε Πλαίσιο, κάηκε και ο υπολογιστής... είμαι στο νετμπουκ.....
Συναίσθημα... καί μυστήριο... καί ατμόσφαιρα...
loved your blog!
Ντοντό μου αυτά μας φάγανε...
Thank you ashok!!
Δημοσίευση σχολίου