Καλημέρα και καλό μήνα....
Ας ανοίξουμε σήμερα το λεξικό του Μπαμπινιώτη:
Βιβλίο είναι: το σύνολο τυπωμένων, συρραμμένων φύλλων χαρτιού με εξώφυλλο, που εκδίδονται ως ένα ενιαίο σώμα και προορίζονται για ανάγνωση.
Οφείλει την ονομασία του (αρχικώς βυβλίον) στη Φοινικική πόλη Βύβλο, (από όπου και η λέξη βύβλος / βίβλος), από την οποία εισαγόταν ο κατεργασμένος πάπυρος....
Σημείωση: το γραμματόσημο είναι από το Καμερούν του 1965 (περίπου) και απεικονίζει το δέντρο του καφέ.
In this painting the text comes from the greek dictionary and it concerns the word "Book".
Ας ανοίξουμε σήμερα το λεξικό του Μπαμπινιώτη:
Βιβλίο είναι: το σύνολο τυπωμένων, συρραμμένων φύλλων χαρτιού με εξώφυλλο, που εκδίδονται ως ένα ενιαίο σώμα και προορίζονται για ανάγνωση.
Οφείλει την ονομασία του (αρχικώς βυβλίον) στη Φοινικική πόλη Βύβλο, (από όπου και η λέξη βύβλος / βίβλος), από την οποία εισαγόταν ο κατεργασμένος πάπυρος....
Σημείωση: το γραμματόσημο είναι από το Καμερούν του 1965 (περίπου) και απεικονίζει το δέντρο του καφέ.
In this painting the text comes from the greek dictionary and it concerns the word "Book".
9 σχόλια:
Μαριέλα μου,
όχι μόνο "ξεφύλλισες" το λεξικό του Μπαμπινιώτη αλλά και προσάρμοσες τον το τι εστί βιβλίο στην μυρωδάτη, αχνιστή κούπα σου...
Τα φιλιά μου και καλό μήνα.
Μού αρέσει πολύ, όπως καί το προηγούμενο!
Δαμασκηνή, και ξεφύλλισα και προσάρμοσα και ήπια και καφεδάκι αχνιστό... χαχα... ευχαριστώ!
Ντοντό μου, το διασκεδάζω απεριόριστα....
νομίζω πως μπαίνω σε μια νέα εικαστική φάση!!
ευχαριστώ!!
Μα πού το σκέφτηκες το γραμματόσημο με το δένδρο του καφέ;;;!! Τέλεια ιδέα !
Αυτή η σειρά με τους καφέδες είναι πολύ απολαυστική και χαλαρωτική... ό,τι πρέπει για Δεκεμβριανό χουχούλιασμα!
(και κανένα πτι φουράκι;; :)
υγ. πολύ ιδιαίτερη γεύση είχε και ο προηγούμενος καφές με το γράμμα:)
Αααυτή η σειρά με τους καφέδες...
"Κάνε μου έναν καφέ
Και μη βάλεις ζάχαρη
Νάναι όπως η ζωή μου
η πικρή και άχαρη"
Ωπα!
Άστρια, πολλά πτι φουράκια.... ίσως και κι ένα ¨λικεράκι" να συνοδέψει τον καφέ;;;
τα γραμματόσημα είναι μιας πολύ μακρινής εποχής και παρόλα αυτά κρατούν ακόμα εκείνο το πολύτιμο άρωμα της ανάμνησης...
Ζούσα τότε με τους παππούδες στην Καβάλα και οι γονείς στην Αφρική... Γράμματα με ατέλειωτες μέρες αναμονής, γράμματα που φυλάω σαν θησαυρό ζωής!
Ο καφές ήταν η δουλειά του πατέρα μου.... χρειάζεται να σου πω κάτι άλλο;; δεν νομίζω!
Κωνσταντίνε, δικός σου ο στίχος;;;; Να τον δανειστώ;;;;
έγραψες!!!!!! χαχα!!!
Όχι δυστυχώς...
Και το χειρότερο, δεν ξέρω τίνος είναι!
Δημοσίευση σχολίου