Συχνά, αδυνατώ να κατανοήσω τη
διαδρομή, το πως και το γιατί, προκύπτει μια ιδέα.
Ξεκίνησα μ’ ένα «τοπιάκι» έτσι, για
να μπω αρχικά στο κλίμα.
Να μυρίσω το μπλε, να φαντασιωθώ το
καλοκαίρι.
Συνέχισα μ’ ένα γλάρο, αγαπημένο θέμα
δεν μπορώ να πω.
Όταν όμως τον είδα να στέκει και να
με κοιτά, μ’ έπιασε η αφόρητη ασφυξία της επανάληψης. Πόσοι γλάροι πια.....
Έμεινα στο κενό. Ένα μεγάλο κενό με
κάτι να σιγοκαίει στα σωθικά μου.
Σύντομα ευτυχώς, εμφανίστηκε η γάτα
από το πουθενά.
Εικόνες και ιστορίες άρχισαν να
τρέχουν στο μυαλό μου με ταχύτητα.
Ο κύβος ερρίφθη! “Cat Stories…”,
μόνο που ο σκύλος μου ο Νταλί με
καχυποψία μεγάλη με παρατηρεί!
6 σχόλια:
Αα πήραμε φόρα βλέπω .
Στείλε τον Νταλί βόλτα και όρμα . Προβλέπω πολύ ενδιαφέρον μέλλον.
(Χαλάλι και λίγη γκρίνια τελικά ,άλλωστε δεν λένε πως λίγη ζήλεια κάνει καλό ;-)
Ναι, ευτυχώς την πήραμε τη φόρα....
Τον Νταλί τον κρατάω δίπλα, του λέω πως δεν είναι γάτες, μια καινούργια ράτσα σκύλου....... δεν ξέρω βέβαια αν με πιστεύει το παιδί!! :) :)
Ενώνω τις ευχές μου με εκείνες τών απανταχού αιλουροειδών, πού σάς συγχαίρουν με ενθουσιασμό! :-)
Ευχαριστώ αγαπημένη Γατομανούλα...... ελπίζω το ενδιαφέρον και ο ενθουσιασμός σας να διατηρηθεί μέχρι το τέλος!!
Τώρα γιατί μου ξέφυγε αυτή η ανάρτηση, έχει ενδιαφέρον... λες από συμπαράσταση στον Νταλί ή γιατί είναι γνωστή η συμπάθεια μου στις ψιψίνες!
Πάντως θεωρώ τη γατοζωγραφική εξαιρετική ιδέα για τη Νάξο, οι ξένοι ενθουσιάζονται με τις γατούλες που ξεπηδούν από το πουθενά!
ΑΦιλάκια και όρμα! :)
Μάλλον από συμπαράσταση στον Νταλί.... χαχαχαχα
Ελπίζω να είναι όπως τα λες!!!
φιλάκια πολλά
Δημοσίευση σχολίου